To przecież kulturalna racja stanu

Wczorajszy dzień przyniósł kolejne zaskakujące rozstrzygnięcie – tym razem w kategorii „sztuki wizualne”. Pieniądze z ministerialnego programu nie trafiły na razie m.in. do Międzynarodowego Triennale Grafiki (które w przyszłym roku obchodzić będzie 50-lecie istnienia, a które – co zabawne – ma patronat honorowy minister kultury i dziedzictwa narodowego!).

Czytaj także: Małopolska, czyli królestwo nowoczesnych muzeów >>

Nie przeszła też aplikacja Cricoteki w sprawie wystawy Christiana Boltanskiego, jednej z gwiazd współczesnej sztuki. Nie zyskała uznania kolejna edycja festiwalu ArtBoom. Oczywiście, można podawać kontrprzykłady, jak przyznanie dotacji Bunkrowi Sztuki czy galerii Labirynt. Ale trudno jakoś pogodzić się z tym, że wydarzenie tej rangi, co wystawa Boltanskiego, nie znalazło się w orbicie zainteresowania ekspertów ministerstwa.

Pewna dyrektorka muzeum powiedziała mi kiedyś: – Wiesz jaka jest różnica między polskim i niemieckim urzędnikiem? Obaj nie znają się na sztuce, ale Niemiec się tego chociaż wstydzi.

Omilanowskiej to nie dotyczy. Nie jest politykiem, należy do kręgu mi bliskiego – historyczka sztuki z niej przecież. Przy okazji mówi, jak mało kto w świecie rządowych elit, co naprawdę myśli. Doceniam więc minister Małgorzatę Omilanowską, bo nie uciekła i nie schowała głowy w piasek.

I dlatego, skoro zapewnia, że krakowskie odwołania przejrzy dokładnie i solidnie, to pewnie tak się stanie. A wtedy chyba nie będzie wątpliwości, że Sacrum Profanum, Unsound, Triennale Grafiki czy wystawa Christiana Boltanskiego nie mogą nie dostać dofinansowania. To przecież kulturalna racja stanu.