4-letni Toby wraz z rodzeństwem został odebrany rodzicom i przenesiony do szkoły z internatem. Tam dla Toby`ego zaczęły się lata przemocy i znęcania się. Dwadzieścia rodzin zastępczych i brak możliwości powrotu do rodzinnego domu, wszystko dlatego, że Toby nie urodził się jako przedstawiciel białych kolonizatorów Kanady, a jako potomek Pierwszych Narodów.
W Kanadzie o takich jak on mówi się „ocaleńcy”, „survivor” - ten, kto przeżył prowadzoną przez Kościół szkołę z internatem. Nie „ocalał”, a „przetrwał”. „Dzieci z kanadyjskich szkół z internatem, jeśli przeżyły, to dlatego, że wytrzymały. Nie zostały przez nikogo uratowane, po żadne z nich pomoc nie przyszła”.
Zamiast imienia numerek, zakaz mówienia w ojczystym języku, przemoc seksualna, okrutne tortury i te niezbyt wyrafinowane, ale dojmująco bolesne i upokarzające: zawijanie w zasikane prześcieradło, głodzenie, przetrzymywanie na zimnie.
Historia Toby`ego nie jest odosobniona, autorka przedstawia kilka podobnych życiorysów znaczonych okrucieństwem, wyrwaniem z rodzinnych domów w imię „krzewienia europejskich wartości”: alfabetu i chrześcijańskiego Credo. „Cywilizowanie” Pierwszych Narodów opowiedziane przez mieszkającą kilka lat w Kanadzie Gierak-Onoszko to nie są historie tonące w mrokach dziejów, a zdarzenia z drugiej połowy XX wieku.
Położone na uboczu, a często zwyczajnie odcięte od świata, szkoły stawały się „samowystarczalnymi farmami pracowników - pisze Gierak-Onoszko. Z obecnych szacunków wynika, że w takich szkołach z internatem socjalizowano co najmniej 150 tys. dzieci.
Trudno uwierzyć, że aż do 2015 roku Kanadyjczycy nie wiedzieli o tego rodzaju praktykach.
To wtedy też przyszedł czas na trudne pojednanie i przeprosiny Kanady wobec swoich obywateli. Za wyrządzoną krzywdę rdzennych mieszkańców nigdy nie przeprosił Kościół katolicki.
Gdy w 2018 roku Evelyn Korkmaz, jedna z bohaterek reportażu, współzałożycielka międzynarodowej organizacji przeciwdziałania krzywd zadawanych przez księży udała się do Watykanu na zwołany przez papieża Franciszka szczyt „O ochronie nieletnich w Kościele” nie doczekała spotkania z głową Kościoła, zamiast niego pojawili się oddelegowani biskupi. Korkmaz odebrała to jako policzek, zrozumiała, że krzywdy, których doznała ona i jej podobni „ z perspektywy tronu Piotrowego nie są godne wysłuchania”.
Gierak-Onoszko mówi, że wszystko zaczyna się od słowa, od zakazu mówienia językiem przodków, wymazaniem imienia, dlatego też autorka nie używa słów „Indianin” czy „Eskimos”, ponieważ w Kanadzie są krzywdzące i obraźliwe, a rdzenni mieszkańcy Kanady należą do Pierwszych Narodów, które zamieszkiwały kanadyjskie ziemie na długo przed pojawieniem się tam Europejczyków i ich cywilizacji.
Joanna Gierak-Onoszko
„27 śmierci Toby`ego Obeda”
Wydawnictwo dowody na Istnienie
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
