Trzy umowy, które podpisuje nabywca mieszkania

Od 2012 roku obowiązuje w Polsce tzw. ustawa deweloperska, regulująca pierwotny rynek nieruchomości i chroniąca prawa nabywcy. Najważniejsze jej zapisy dotyczą zawieranych umów, w znaczącym stopniu ograniczając tu swobodę dewe-loperów.

Nie oznacza to jednak, że w procesie kupowania mieszkania nie możemy się natknąć na sytuacje w ustawie nieprzewidziane. Jednym z dokumentów, których nie uwzględnia ustawa ani rozporządzenia do niej, jest umowa rezerwacyjna. Kiedy jest zawierana? Sytuacji jest kilka. Zdarza się, że deweloperzy zawierają takie umowy jeszcze przed uzyskaniem pozwolenia na budowę i rozpoczęciem regularnej sprzedaży.

Wtedy na ogół suma, którą trzeba wpłacić, jest niewielka, a choć na odebranie kluczy trzeba długo poczekać, można liczyć nieraz na promocje. Zdarza się też, że to po stronie kupującego leżą przyczyny, dla których chce najpierw podpisać umowę rezerwacyjną. - Tego typu oświadczenie podpisywane jest, gdy kupujący nie ma pewności, że otrzyma kredyt na __pokrycie kosztów inwestycji - mówi Leszek Zięba z Aspiro, ekspert Związku Firm Doradztwa Finansowego. - Deweloper zobowiązuje się wtedy do wyłączenia lokalu z oferty sprzedaży na okres kilku miesięcy. Decydując się jednak na to rozwiązanie, należy liczyć się z poniesieniem opłaty, której wysokość może stanowić nawet 10 proc. wartości lokalu. Ze względu na to, że umowa rezerwacyjna nie jest dokumentem określonym w rozporządzeniu, jej treść zależy wyłącznie od stron transakcji. Powinniśmy więc jak najlepiej ją sprecyzować, bo w razie problemów będziemy mogli dochodzić swoich praw tylko na podstawie jej zapisów - podkreśla Zięba.

Formę, a także w dużym stopniu treść umowy deweloperskiej określa ustawa. Przede wszystkim umowa taka musi zostać zawarta w formie aktu notarialnego. Końcowym dokumentem, który podpisujemy przy zakupie nowego mieszkania, również w formie aktu notarialnego, jest umowa ostateczna, czyli tzw. przyrzeczona. Jednak zanim to nastąpi, należy podpisać protokół odbioru mieszkania.