Tu narodziła się sądecka "Solidarność"

Uroczystość w MPK

 Pod pamiątkowym obeliskiem na terenie firmy złożono symboliczną wiązankę kwiatów. Przybyli też m.in. ówczesny dyrektor przedsiębiorstwa (wtedy WPK) Kazimierz Chapko, proboszcz parafii kolejowej ks. Kazimierz Ptaszkowski, delegacja z ZNTK. Parlamentarzyści Jerzy Gwiżdż, Andrzej Szkaradek i Andrzej Chronowski nadesłali okolicznościowe listy.
 Były przewodniczący komisji zakładowej, Jerzy Wyskiel, wraz z najbliższym współpracownikiem Tadeuszem Jungiem, przypomnieli postulaty z tamtych lat (było ich mniej niż w Stoczni - 17). Oprócz tych natury ogólnej były i specyficzne dla Nowego Sącza - m.in. udzielenia zgody na budowę nowego kościoła w osiedlu Millenium.
 - Do przesilenia doszło 10 września, gdy ogłosiliśmy strajk okupacyjny i zażądaliśmy odwołania wojewody Lecha Bafii. Strajk trwał 4 dni, od 10 do 14 września. Starano się nas rozrobić, podzielić. Obiecywano od ręki podwyżkę 300 zł (to były duże pieniądze na tamte czasy). Ale ludzie nie dali się omamić, to była prawdziwa solidarność.
 Wystąpienie Jerzego Wyskiela zawierało akcenty goryczy i rozczarowania: - Kiedyś CRZZ zależny był od PZPR, teraz "Solidarność" traci samodzielność i staje się parawanem dla złych poczynań rządu i AWS.
 Rocznica powstania "Solidarności" obchodzona jest w wielu zakładach i środowiskach. Dawni jej działacze zapytują jednak samych siebie, patrząc na otaczającą ich rzeczywistość, ile z tamtych ideałów przetrwało, a ile uległo zapomnieniu? Ilu z nich klepie dziś biedę i ze zdumieniem spogląda na tych, którzy, jak po drabinie weszli po "Solidarności" na szczyty władzy - i już zapomnieli "skąd ich ród"...
 Gorzkie refleksje podczas radosnego przecież święta. Czyżby to miało nam towarzyszyć już zawsze?

Tekst i fot. (LEŚ)