Tupot białych mew na plaży

FLESZ - Tylko trzy worki do segregacji śmieci?

Byłem daleko na południu kraju, tam gdzie Czarny Dunajec łączy się z Białym Dunajcem w jedną rzekę. W tle nieco zamglone Tatry. I te, najprawdopodobniej, mewy. Najprawdopodobniej, gdyż zaprzyjaźniony ornitolog zalecił mi daleko idącą ostrożność w ferowaniu sądów ze względu na wiek ptaków.

Pewnie były to mewy pospolite. W regularnym ordynku obsiadły uliczne lampy. Jedna lampa jeden biały ptak. Jedno poziome ramię słupa pięć okazów. Rachunki były bardzo proste. Sto pięćdziesiąt, może sto sześćdziesiąt mew, które kojarzono z Bałtykiem. Były dwie różnice. Ptaki były bardzo ciche. Ba, nieme. Kto był nad Bałtykiem, zna ich głośne okrzyki. I kolejna rzecz. Zwykle mewy nad bałtyckimi plażami, łatwo zwabić kawałkiem chleba. Starczy rzucić w jedzenie w górę. Patki, które oglądałem nie zwracały najmniejszej uwagi na kuszenie pokarmem. Nikt ze spacerowiczów nie zwracał na nie większej uwagi. Szkoda.

Przez ostatnie dekady mewy pospolite zdobyły nowe światy. Wzdłuż Wisły powędrowały na południe. Wpierw w pojedynkę, potem małymi stadami w trakcie lata. Wreszcie zostały na stałe. Mewy od lat widuje blisko Czarnego Dunajca. Jest ich sporo w zakolach Popradu obok Leluchowa. Gdy lecą w górę rzeki miejscówki mówią, że wróżą dobrą pogodę. Wczoraj ruszyły w przeciwną stronę. By zima u bram?