Urodzinowo

Leszek Długosz: Z BRACKIEJ

Ktoś z domowników (zapewne żona, bo kto by?) umieścił pośród tego towarzystwa i moją fotkę. (Chyba już o tym pisałem.) Zrobioną niefachowo. Zachowuję się na niej dziwnie tajemniczo. Zmieniam kolory, stroję miny, blaknę, żyję jakby w innych realiach i terminach. Odkształcam się, zanikam... Ten realny pokojowy, ścigam się z fotograficznym. Żartujemy, konkurujemy w owych metamorfozach. Jest dla mnie jakimś punktem odniesienia. Czasami, przerywając robotę, przypatruję się, sprawdzam zmiany. Zagaduję... Dziś poniżej, tekst - wierszyk, z nią, z tą fotką, ale przecież i z Państwem, Drodzy Czytelnicy, też jakoś podzielony...

Sobie samemu na urodziny

Właśnie obszedłem swoje urodziny
Przyznam, że zręcznie mi to
Poszło nawet z wprawą
Zamigotało szkiełko słodko gorzkie
- To już tradycja (napój artystowski)
- I chłód i gorąc
I pod powieką mgiełka błoga naraz...
Obszedłem... a to jest, nad przepaścią
Przemknąłem może właśnie kładką
Chybotliwą?
Nie zahaczając o horyzont
Czeluści nieświadomy z każdej strony
- Nie przywołując znikąd żadnego imienia...
Tej lekcji tylko pomny:
- Nie patrz tak prosto w światło
Z naprzeciwka
Trzymaj kierunek, kątem oka
Pilnuj krawędzi szosy
Kiedy mijasz...
(Ja, ty, wy, oni...)
- Sposób wciąż przydatny
Margines ten ochronny, kiedy mijasz
- I postać świata gdy przemija...
Z drobiną każdą
W ułamku wszelkiej chwili
W nieustającej koniugacji - transformacji...
(Ja, ty, wy, oni)
- I pierwszy lepszy kiedy i ostatni
- Obchodząc ledwie, gdy odchodzi...
Właśnie obszedłem urodziny
Przyznam, że poszło mi to nawet zręcznie
Daleka wszak już data, wypracowany dystans
- Z wprawą zadrżała piosnka na ustach
Słodko piołunowa
Ach Boże, ludzie, dolo moja dolo
Niewydolna nieudolna...
Boli? - Szczegół...
Są przecież na to jakieś środki
- Ironii manewr zręczny, pomocna sztuka słowa...
(Margines, tricki i sposoby)
W sumie to jakoś się obchodzi...