Utytułowany dzielnicowy z Czyżyn

Fot. Marcin Warszawski

- Skąd zainteresowanie tak nietypową rozrywką?

- Pierwszy raz z szachami zetknąłem się, gdy miałem sześć lat. W szachy korespondencyjne zacząłem grać dopiero kilkanaście lat później. Pierwszy turniej kartkowy rozegrałem około 1985 roku. Trzy lata temu z dużą przewagą wywalczyłem mistrzostwo Polski. W tym roku udało mi się sięgnąć po tytuł mistrza międzynarodowego.

- W czym tkwi sekret tak dobrego wyniku?

- Podstawą sukcesu w szachach jest dobre zdrowie. Tylko w pełni sprawny i wypoczęty organizm może sprostać rozgrywkom. Trening fizyczny stanowi fundament dla budowania sprawności intelektualnej oraz odporności na stres. W moim przypadku podstawę stanowi lekkoatletyka oraz regularny trening wytrzymałościowy.

- W szachach korespondencyjnych nie siada się bezpośrednio przy szachownicy?

- Współczesna forma szachów korespondencyjnych sięga XIX wieku, a pierwsze wzmianki na temat tej gry pojawiały się w XII wieku. Większość zasad jest przeniesionych z tradycyjnych szachów, ale partia rozgrywana jest na odległość za pomocą jakiegoś środka przekazu. Dawniej gra miała formę kartkową. Dziś używa się internetu. Niektóre z turniejów trwały kilka miesięcy, a nawet lat. Zdarzało się nawet, że w trakcie partii zawodnik zmarł. Współcześnie taki turniej trwa zazwyczaj od kilku do kilkunastu miesięcy.

- Gra w szachy pomaga w pełnieniu policyjnej służby?

- Szachy bez wątpienia rozwijają logiczne myślenie, zwiększają szybkość reakcji, wyrabiają pewną intuicję. To wszystko jest potrzebne w pracy policjanta. Zarówno na szachownicy, jak i na służbie może zdarzyć się wszystko i trzeba umieć sobie poradzić w zmieniającej się sytuacji. Szybciej się planuje, opracowuje jakąś strategię i jest się bardziej opanowanym. Spokój i odporność na stres, których nauczyłem się w niejednej partii. Są bezcenne w życiu.

- Jakie plany przed Panem?

- Oczywiście ukoronowaniem szachowej kariery byłby tytuł arcymistrzowski, jednak by go zdobyć, przede mną jeszcze wiele pracy.

- A jak się Pan do tego przygotowuje?

- By być w formie, trzeba niemal nie odchodzić od szachownicy. Rasowi gracze ćwiczą nawet po 10 godzin dziennie. Ja staram się znajdować czas na treningi wieczorami. Pięć godzin dziennie gry to norma. W moim domu komputera, przy którym ćwiczę, od kilku lat praktycznie nie wyłączam. Ta pasja wymaga nie tylko zaangażowania, ale przede wszystkim wielkiej wyrozumiałości ze strony najbliższych.

Rozmawiał

Marcin Warszawski