W chórze jest niezwykła moc brzmień

Muzyka - świecka i liturgiczna, pełna pasji i wschod-niego wdzięku. Chór - „Unison” z miasta Stryj. Miejsce - urocza cerkiew greckokatolicka Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Łosiu. Czas - niedziela, godz. 16. - Finał będzie w niesamowitym miejscu. Łosie to oczywiście piękna cerkiew, ale także tradycyjna zagroda maziarska i wspaniałe pejzaże - tak o ostatnim wakacyjnym koncercie mówi Anna Franik, dyrektor Festiwalu „Muzyka Zaklęta w Drewnie”.

Chór „Unison” od 1991 roku, kiedy to został założony, zapisał już sporo pięknych kart w swojej historii. - Powstał przy Domu Ludowym w wiosce Bratkiwci. Tworzą go wykładowcy miejscowej szkoły muzycznej, a także uzdolniona młodzież - mówi jego dyrygent Jurij Junyk.

Od 1993 roku nosi też honorowy tytuł „Ludowy”. Otrzymał go za wpływ na „ożywienie ukraińskiej sztuki chóralnej i najlepszych utworów światowej chóralnej muzyki”. O jego kunszcie przekonają się wszyscy, którzy w niedzielę przybędą do malowniczego Łosia.

„Błogosław, duszo moja, Pana”, „Wieczerza Twoja tajna”, „Bogurodzice, do Ciebie” - oto utwory, które melomani usłyszą w części poświęconej muzyce sakralnej. Będzie też piękne solo Tatiany Woźniak - „Pod Twoją obronę”. Ale to dopiero połowa muzycznego popołudnia z artystami z miasta Stryj. O ich głosowej sprawności przekonamy się najlepiej, gdy wśród wiekowych ścian popłyną melodyjne i rzewne: „Czemu, czemu, czemu, ziemio moja”, „Księżyc jasny”, „Oj w polu studzienka”, „Czyjeż to poletko”, a także „Rodzimy kraju” i „Nasza Annyczka”. A może będą też bisy?

Skoro chór jest niezwykły, to i scena musi być wyjątkowa. I tak też będzie w Łosiu. Pieśni zabrzmią bowiem w uroczej dziewiętnastowiecznej cerkwi greckokatolickiej Narodzenia Najświętszej Marii Panny. - Dla tych utworów nie ma lepszego miejsca - zaznacza Paweł Mierniczak, dyrektor Małopolskiej Organizacji Turystycznej.

Niewielka drewniana świątynia stanęła w Łosiu w 1810 r. Późniejsze przebudowy sprawiły, że stała się nieco większa - nie tylko poszerzono nawę, ale dostawiono także dwie zakrystie. - Jej plan zbliżony jest więc do greckiego krzyża - dodaje dyrektor Paweł Mierniczak. Przypomina też, że to cerkiew łemkowska typu północno-zachodniego. Gdy wybrzmią ostatnie brzmienia warto więc bliżej przyjrzeć się pięknemu neobarokowemu ikonostasowi z XVIII i XIX stulecia, a także XX-wiecznej polichromii.

To ostatnie wakacyjne spotkanie z „Muzyką Zaklętą w Drewnie” na Szlaku Architektury Drewnianej. Melomani i miłośnicy wysmakowanej architektury drewnianej spotkali się na nim 14 razy, odwiedzając m.in. pięć świątyń wpisanych na Listę UNESCO. Jaki był ten festiwal?

- Udamy i niezwykle urozmaicony. Tak pod względem atmosfery jak i liczby melomanów - zapewnia dyrektor Anna Franik. - Były bałkańskie, energetyczne rytmy, pieśni hiszpańskie i meksykańskie, ale też świetne polskie utwory, również w wydaniu rozrywkowym. Można było zachwycić się wspaniałą wielobarwnością ludzkich głosów oraz magią brzmień instrumentów - zaznacza.

Po raz pierwszy na szlaku „Muzyki Zaklętej w Drewnie” swoje święto mieli najmłodsi, biorąc udział w uroczym przedstawieniu teatralnym. - Po raz drugi odbyła się wymiana koncertowa między Wędrownym Festiwalem Filharmonii Łódzkiej KOLORY POLSKI, a Festiwalem Muzyka Zaklęta w Drewnie. To zaś zbliża melomanów z różnych stron kraju, pozwala wspólnie przeżywać emocje związane z muzyką, piękną architekturą i kojącym krajobrazem - dodaje dyrektor Paweł Mierniczak.

Kiedy więc znowu wyruszymy na szlak niezwykłych brzmień? - Już niedługo, jesienią. Będzie zaduszkowo, klimatycznie... - mówi Anna Franik, dyrektor Festiwalu „Muzyka Zaklęta w Drewnie”.

WIDEO: Magnes. Kultura Gazura - odcinek 18

Autor: Gazeta Krakowska, Dziennik Polski, Nasze Miasto