W ciemię bity. Trzecie miejsce

WIDEO: Trzy Szybkie

Cała narracja prof. Tomasza Grodzkiego, wstrząsająca fundamentami Rzeczpospolitej, a mająca uzasadnić (wyjaśnić, usprawiedliwić) jego działalność, np. prowadzenie polityki zagranicznej, zasadza się na umownej hierarchii, wedle której marszałek Senatu jest tzw. trzecią osobą w państwie i nadawaniu temu faktowi (faktowi?) mocy sprawczej.

Trudno z takim tokiem myślenia polemizować, warto jednak odwołać się do zasad arytmetyki, wedle której 3 to co prawda z tej perspektywy lepiej niż 4, ale znacznie mniej niż 1 czy 2. Historia zna przypadki sportowców, dla których miejsce trzecie bywa katastrofą, bo liczy się tylko zwycięstwo. Zwłaszcza jeśli – jak w przypadku wspomnianej hierarchii - klasyfikowanych jest tylko kilku zawodników.

Idźmy dalej. Jeśli wspomniana osoba trzecia może robić, co się jej tylko żywnie podoba, to analogiczne prerogatywy w jeszcze większym stopniu przysługują zawodnikom z miejsca 2. i 1. Można więc wysnuć wniosek, że mają pełne prawo nawet pokazać niżej od nich sytuowanym należne im miejsce w szeregu…

Jeśli wierzyć oficjalnym przekazom, zorganizowane w tym tygodniu spotkanie marszałka Tomasza Grodzkiego z prezydentem Andrzejem Dudą było czysto kurtuazyjne. Szkoda, bo przecież wspomniana hierarchia, którą tak zachwyca się prof. Grodzki, daje prezydentowi (c.b.d.u.) wielkie możliwości…