W ciemię bity. Wolność słowa (i gestu)

WIDEO: Krótki wywiad

Diabeł ubrał się w ornat i ogonem na mszę dzwoni. Tylko tak mogę skomentować reakcję polityków opozycji i sprzyjających jej publicystów ostro atakujących mec. Jolantę Turczynowicz-Kieryłło za słowa wypowiedziane w programie „Gość Wiadomości” TVP. „Dowolność korzystania z wolności słowa może prowadzić do zagrożeń, nawet do zagrożeń interesów, które są ważne z perspektywy państwa" - stwierdziła szefowa(!) kampanii Andrzeja Dudy.

Nie, wcale nie mam zamiaru bronić pani mecenas, która natychmiast powinna zniknąć z życia publicznego. Mierzi mnie jednak dwulicowość jej oponentów związanych z opozycją, którzy – teoretycznie – bronią wolności słowa, praktycznie zaś co i rusz wyznaczają jej granice. Nawet na uniwersytetach – gdzie za głoszenie „nieprawomyślnych” poglądów przeciwnicy obecnej władzy prześladowali niedawno np. prof. Aleksandra Nalaskowskiego i prof. Ewę Budzyńską. A spróbujcie Państwo powiedzieć coś nieentuzjastycznego np. o homoseksualistach…

Wolność słowa jest wartością bezwzględną, ważniejszą nawet niż wolność działania. Od jej ograniczania, od manipulowania językiem zaczyna się każde zniewolenie. Poczytajcie Państwo „1984” Orwella” czy „Lingua Tertii Imperii” Klemperera.

Aha, żeby była jasność. Moim zdaniem wolność słowa obejmuje też wolność gestu.