To nie nowość, że „Pasy” są pieszczoszkiem tworzących takie zestawienia ekonomistów, gotowych zachwycać się wzorową proporcją płac do wysokości budżetu i – tu cytat z raportu – „najniższą relacją długu do majątku”. Jednak ludzie mniej zwracający uwagę na słupki księgowe, a bardziej na te od bramki długo próbowali rozkminić zagadkę, dlaczego dyscyplina finansowa nie szła w parze z dyscypliną taktyczną czy też – szerzej – ze spójną wizją sportowego rozwoju. Za wcześnie ogłaszać, że właśnie wszystko się zmieniło, ale... Ale chyba coś się zmieniło.
Takie postawienie sprawy ułatwiają, naturalnie, efekty pracy Jacka Zielińskiego. Wydaje się jednak, że Janusz Filipiak trafił w końcu na trenera – typ: mało mówi, dużo robi i zna się na rzeczy – z którym łatwo mu znaleźć wspólny język i który nie będzie go irytował medialną nadaktywnością.
Na dodatek właściciel Cracovii, wsparty wiceprezesem Jakubem Tabiszem i jego niezaprzeczalnym talentem do pilnowania klubowej kasy, doczekał się też w końcu tego, że licencyjny bat skutecznie powstrzymuje inne kluby przed kuszeniem piłkarzy księżycowymi wypłatami. Dzięki temu konkurencyjność „Pasów” rośnie, co pozwala rozsądnie się wzmacniać bez konieczności tworzenia kominów płacowych.
Z owego raportu i pracy Zielińskiego wniosek płynie jeden, dość oczywisty: w klubie każdy powinien zajmować się tym, na czym zna się najlepiej. Jeśli ten balans zostanie zachowany, a kryzysy – w sporcie nieuniknione – nie skończą się ingerencją w niezależność i autorytet szkoleniowca, wówczas miejsce na podium możliwe będzie nie tylko w rywalizacji księgowych. „Pasy” znalazły się na dobrej drodze.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
