W innych walkach "ciężkich"

Chris Byrd - Jameel McCline (o pas IBF)

Chris Byrd - Jameel McCline (o pas IBF)

Zamęczył pretendenta

   34-letni Amerykanin Chris Byrd obronił tytuł mistrza świata IBF, pokonując niejednogłośnie na punkty rodaka i równolatka, pretendenta Jameela McCline'a.
   Obu rywali różniły bardzo warunki fizyczne. Byrd był o 15 cm niższy i 25,5 kg lżejszy od rywala. Miał tez o 15 cm mniejszy zasięg rąk od niego. Tylko trzy razy w historii walk o mistrzostwo świata wagi ciężkiej była większa różnica wagi między walczącymi.
   Potężnie zbudowany McCline w w końcówce II rundy prawym sierpowym posłał rywala na deski. Byrd opanował jednak sytuację i od V rudny zaczął powiększać przewagę punktową. Prezentował fantastyczne uniki, znakomity refleks i szybkość. McCline dążył do wymiany ciosów, ale Byrd dzięki kapitalnej technice unikał jego uderzeń i sam zadawał je seriami, chcąc zamęczyć pretendenta. W połowie X rundy McCline sam zadał serię ciosów, ale po chwili Byrd zrewanżował mu się tym samym. W XI i XII rundzie Byrd w popisowy sposób powstrzymywał rywala i karcił go trafieniami (ogółem ciosów 634-561, w tym celnych 245-166).
   Dwóch sędziów przyznało zwycięstwo Byrdowi - 115-112, 114-113, a jeden orzekł (jakim cudem?) wygraną McCline'a - 114-112.
   Była to 38. wygrana Byrda w zawodowej karierze (ma na koncie też 2 porażki i remis z Gołotą). McCline legitymuje się rekordem 31-4-3. (FIL)

Evander Holyfield - Larry Donald (o tytuł NABC)

Przegrał jednogłośnie

   Były mistrz świata, 42-letni Evander Holyfield w walce o wakujący tytuł NABC przegrał jednogłośnie na punkty z innym Amerykaninem Larrym Donaldem.
   Donald jest o 5 lat młodszy, o 3 cm wyższy i o 5 kg cięższy od żywej legendy boksu. Holyfield na zawodowych ringach walczy już 20 lat. Był 4-krotnym mistrzem świata, ale w ostatnich 8 walkach wygrał tylko 2 walki (z Ruizem i Rahmanem), 2 zremisował i 4 przegrał. Nie chce jednak zejść z ringu. Po ostatniej porażce zmienił trenera, nowym został Ronnie Schields. Przed laty jako bokser amator spóźnił się na samolot, którym ekipa USA odlatywała na mecz do Polski, a który rozbił się i cała reprezentacja zginęła.
   Od IV rundy zaczęła się uwidaczniać przewaga Donalda. Holyfield był w opałach zwłaszcza w IX rundzie. Potem ten ostatni mocno zaatakował, ale szybszy, bardziej ruchliwy Donald nie dał się zaskoczyć, wyprzedzał rywala, nie dopuszczał go do półdystansu, zadawał o wiele więcej ciosów (645-264, w tym celnych 260-78). Holyfield podczas walki niebezpiecznie atakował głową, ale nie dostał ostrzeżenia. Dwóch sędziów punktowało 119-109, a jeden 118-109 dla Donalda. (FIL)

Hasim Rahman - Kali Meehan (o punkty rankingowe)

Poddał go sekundant

   32-letni Hasim Rahman wygrał z o 2 lata starszym, o 7 cm wyższym i 2 kg cięższym Kalim Meehanem przez techniczny nokaut w IV rundzie walkę o punkty do rankingu.
   Było to 40. zwycięstwo - w tym 33. przed czasem - Rahmana podczas 10-letniej kariery na zawodowych ringach (5 walk przegrał, 1 zremisował). W 2001 roku odniósł on sensacyjne zwycięstwo nad Brytyjczykiem Lennoksem Lewisem.
   Rahman cały czas miał przewagę. W końcówce II rundy strasznie zaatakował rywala, ale decydujący atak nastąpił w IV rundzie. Najpierw trafił Meehana w podbródek, a w końcówce rundy zasypał go lawiną ciosów, przerywając gardę Australijczyka. Rahman nosi przydomek "Skała", ale w tej walce należał się on Meehanowi, który niemiłosiernie obijany nie padł na ring. Po gongu kończącym IV rundę poddał go jednak jego sekundant. Meehan, który był sparingpartnerem Ruiza, wygrał 29 pojedynków, doznał 3 porażki na zawodowym ringu. Przewagę Rahmana obrazuje liczba zadanych ciosów (230-132) i celnych ciosów (128-33).
   Po tym zwycięstwie Rahman jest pierwszym pretendentem do walki o mistrzostwo świata zarówno organizacji IBF przeciwko Byrdowi, jak i WBA przeciwko Ruizowi. (FIL)