W Krakowie uczczono pamięć płk. Narcyza Wiatra „Zawojnę”

Przed złożeniem wieńców, o. Jerzy Pająk OFMCa pomodlił się za duszę zamordowanego 78 lat temu płk. Narcyza Wiatra. Dyrektor Wenklar z kolei wygłosić okolicznościowy wykład.

W uroczystości wzięli udział: zastępca dyrektora Oddziału IPN w Krakowie dr Michał Wenklar, wicewojewoda małopolski Ryszard Pagacz, reprezentujący marszałka Województwa Małopolskiego Grzegorz Surdy, reprezentant Prezydenta Krakowa, przedstawiciele Zarządu Obszaru Południowego Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, Małgorzata i Jacek Janiec, Antoni Wiatr, przewodniczący Komitetu Opieki nad Miejscami Zbrodni Komunizmu, a także syn Stanisława Mierzwy, Wojciech Mierzwa i Irena Okulicka – bratanica gen. Leopolda Okulickiego.

Narcyz Wiatr urodził się w 1907 r. w wiejskiej rodzinie w Stróżach Niżnych koło Nowego Sącza. Studia prawnicze skończył w Poznaniu. Tam zaangażował się w działalność w ruchu ludowym. Należał m.in. do Wielkopolskiego Związku Młodzieży Wiejskiej „Społem” i Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”.

Po studiach wrócił w rodzinne strony. Został członkiem Zarządu Powiatowego ZMW „Wici” w Grybowie, a w 1935 r. prezesem „Wici” powiatu sądeckiego i członkiem Stronnictwa Ludowego. Za swą działalność, zwłaszcza udział w protestach, trafił do więzienia, a w 1937 r. – do obozu w Berezie Kartuskiej. Nadal organizował jednak strajki chłopskie. Bronił też ludowców w procesach sądowych.

W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany i trafił do 1. Pułku Strzelców Podhalańskich. Po kampanii wrześniowej wrócił w Nowosądeckie. Włączył się w działalność konspiracyjną, używał pseudonimu „Zawojna”. Od 1940 r. był komendantem Obwodu Nowy Sącz Batalionów Chłopskich, a rok później komendantem Okręgu VI BCh.

Organizował m.in. akcje przeciwko ściąganiu kontyngentów żywnościowych przez Niemców. Od marca 1944 r. był członkiem Okręgowego Kierownictwa Ruchu Ludowego w Krakowie. Od stycznia 1945 r. Wiatra poszukiwał UB. Na jego trop bezpieka wpadła poprzez kobietę, która starała się znaleźć swego aresztowanego brata.

„Zawojna” zginął 21 kwietnia 1945 r. na Plantach od kul zabójców związanych z komunistycznymi organami bezpieczeństwa. Komunistyczna prokuratura wszczęła wówczas śledztwo, ale umorzyła je, a akta zniszczono. Ponownie śledztwo ruszyło po 1956 r. i także nie przyniosło rezultatu, choć sprawcy zabójstwa żyli i działali w ZSL. Jednego z nich oskarżono dopiero w latach 90. Był już chory, zmarł w 2003 r. a przed wydaniem wyroku.