Wciskanie kitu w łepetyny

Jan Pietrzak: JAK W KABARECIE

Od indywidualnego treningu zależy, czy umiemy wyłuskać sprawy, problemy istotne dla naszego prywatnego losu, a także dla całej polskiej wspólnoty, czy raczej dajemy się otumanić…

Na przykład pod koniec Peerelu społeczeństwo było już tak wyćwiczone w odróżnianiu idiotyzmów propagandy sukcesu od stanu faktycznego, że ten rozziew stał się jednym z czynników upadku tamtego modelu burdelu. Ludzie w porze telewizyjnych dzienników demonstracyjnie wychodzili z mieszkań, by pod blokami w gronie sąsiadów przeczekać pół godziny bredni Urbana.

III Rzeczpospolita, a zwłaszcza jej obecna ekipa niesamowicie rozwinęła, udoskonaliła technologię wciskania kitu w łepetyny. Trzymają całe sztaby sprzedajnych, wysoko opłacanych speców, prowadzących natrętne akcje fałszowania rzeczywistości. Szczytowym ich osiągnięciem jest oczywiście trzyletnia kampania „antysmoleńska” , uniemożliwiająca ujawnienie przyczyn katastrofy rządowego TU 154.

Warunkiem sprawnego działania totalitarnej propagandy jest szczelność systemu. Dlatego tak rozpaczliwie walczą nieboraki dworaki z Krajowej Rady Kakofonii i Telewizny z TVTrwam. Dla tego nie respektują żadnych przepisów, reguł demokracji, szacunku dla pluralizmu i wolności słowa… Idą w zaparte, aby tylko kilka procent odbiorców nie usłyszało innej wersji wydarzeń, niż ustalono w gabinetach władzy. To smutne, że tak nisko stoczyły się nasze nadzieje na uczciwą, demokratyczną, przyzwoitą Polskę.

To przykre, że w niszczeniu nadziei biorą również udział osoby, mające za sobą historyczne zasługi i godne zachowania. Mamy akurat taki moment, że jakość życia społecznego na wszystkich poziomach i we wszystkich sferach zależy od tego, kto tu rządzi: kłamstwo czy prawda.