Wieliczka. Szykuje się gruntowny remont Parku Mickiewicza. W projekcie: nowe alejki, solny ogród, pergole, punkt widokowy

Projekt obejmuje m.in. gruntowną modernizację – wraz z wykonaniem odwodnienia – parkowych ścieżek, wciąż żwirowych, na co bardzo narzekają mieszkańcy. Bo tego typu alejki mocno utrudniają przejazd tam rowerem, wózkiem z dzieckiem, czy nawet przejście „suchą stopą” po opadach deszczu.

Jak mówi wiceburmistrz Wieliczki ds. inwestycji Piotr Krupa, nowe ścieżki będą wykonane z lanego asfaltu (większość) lub kostki brukowej (m.in. wzdłuż ul. Matejki), na co dał już zgodę (po długich negocjacjach) wojewódzki konserwator zabytków.

- W ramach rewitalizacji alejki zostaną także rozbudowane, ich łączna długość ma wynosić 6000 mkw. Dla odnowy parku Mickiewicza jest już kompletna dokumentacja, z pozwoleniem na budowę. Złożyliśmy wniosek o 11,3 mln zł dofinansowania na tę inwestycję z Krajowego Planu Odbudowy. Jeśli otrzymamy dotację jest realne rozpoczęcie prac jeszcze w tym roku i wykonanie ich w ciągu 12 miesięcy. Gdy tych pieniędzy nie będzie rewitalizacja także będzie prowadzona, ale etapami – powiedział nam wiceburmistrz Wieliczki.

O potrzebie odnowy miejskiego Parku Mickiewicza mowa jest od niemal dwóch dekad. W XXI wieku wykonywano tam rozmaite niezbędne prace rewitalizacyjne, ale nigdy kompleksowe. Były koncepcje stworzenia w parku m.in. kilku ogrodów (m.in. solnego, wodnego, rzecznego i w stylu angielskim) oraz lapidarium geologicznego, a nawet kameralnej kawiarni z tarasem widokowym czy uzdrowiskowego Domu Zdrojowego. Ostateczny projekt renowacji enklawy zieleni, jest nieco inny, ale zawiera sporo z dawnych pomysłów.

Zaplanowano liczne nowe nasadzenia drzew i krzewów. W centrum parku powstanie ogród solny, w którym będą także skalniaki.

- Klomb będzie nieco powiększony (dziś jego średnica to 20 m – red.), stanie tam także popiersie Adama Mickiewicza. Projekt zakłada także zagospodarowanie terenu wzdłuż Serafy. Powstanie tam miejsce w rodzaju rzecznego ogrodu, z nowymi roślinami i krzewami, poprawione zostaną brzegi, by można było zejść w stronę rzeki. Z kolei na wzniesieniu powyżej placu zabaw zostanie wykonana drewniana platforma widokowa, skąd można będzie zobaczyć obiekty Kopalni Soli, klasztor franciszkanów-reformatów, a nawet kościół św. Klemensa – wylicza Piotr Krupa.

Park Mickiewicza zyska symboliczne bramy, w formie pergoli (podobne do tych, które znajdują się w parku na Stoku pod Baranem). W enklawie pojawi się 45-50 stylizowanych ławek oraz stojaki na rowery (w kilku miejscach, m.in. przy stawie i placu zabaw), a także dodatkowe oświetlenie.

Lampy będą trzech rodzajów (również wzorem Stoku pod Baranem): niskie (tzw. pachołki oświetleniowe o wysokości 67 cm przy alejkach), kierunkowe (iluminatory, które oświetlą m.in. klomb kwiatowy i najcenniejsze gatunki przyrodnicze), gruntowe (ulokowane m.in. na trawnikach i wzdłuż ścieżek). Dołożone zostaną także brakujące lampy wysokie, stanowiące obecne oświetlenie parku.

Wielicki Park Mickiewicza – o powierzchni 7,11 ha - to jedna z najstarszych miejskich enklaw zieleni w Polsce. Został założony według projektu Garszczyńskiego w 1835 roku, jako drugi miejski park w kraju w tym okresie. Jest ulokowany przy wjeździe do Wieliczki od strony Krakowa, na zachód od centrum miasta; graniczy z budynkami Kopalni Soli. Wzdłuż północnej granicy parku przepływa rzeka Serafa.

Drzewostan parku jest mieszany, stanowią go głównie kilkudziesięcioletnie nasadzenia w tym drzewa stuletnie. Są tu aleje: kasztanowa, lipowa i grabowa oraz malownicze grupy drzew (m.in. brzóz, sosen, wiązów i buków). Natomiast nowych drzew jest niewiele, są to przeważnie samosiejki w rejonie potoku. W parku mieszkają m.in. szczeżuje, ważki, kokoszki oraz wiele gatunków ptaków.

Park Mickiewicza nie ma odrębnego wpisu do rejestru zabytków, ale znajduje się w strefie ochrony konserwatorskiej, dlatego wszystkie prowadzone tam prace muszą być uzgadniane z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

W latach 2006-2007 wykonano pierwszą od ponad 30 lat – renowację parkowego stawu. Odczyszczono go i odmulano, a brzegi zabezpieczono faszyną. Ocalono także wyspę na środku akwenu, która była w fatalnym stanie (zaczęła się rozpadać).

Od lat 50. XX wieku na obrzeżach parku działają korty tenisowe, a w latach 2009-2011 otwarto w tym rejonie także kompleks sportowy „Orlik” oraz Centrum Edukacyjno-Rekreacyjne „Solne Miasto” (m.in. z krytą pływalnią i halą sportowo-widowiskową).

FLESZ - Warzywa sezonowe. Co jeść w czerwcu?