Wielkie poszukiwanie wapienia, czyli jak ratować plac Mariacki

Coraz więcej wątpliwości pojawia się wokół planowanej od kilku lat modernizacji krzywej i dziurawej nawierzchni placu Mariackiego. Urzędnicy miejscy powtarzają, że wykonaliby gruntowny remont, gdyby znaleźli odpowiednio trwały wapień. I właśnie planują badania kolejnych próbek sprowadzonych do Polski.

Przedstawiciele niemieckiej firmy "Geiger Stein und Schotterwerke" twierdzą zaś, że już dawno dostarczyli do Krakowa odpowiedni kamień, ale pracownicy Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu bezpodstawnie go odrzucają. Sprawą mają się zająć radni miejscy z komisji infrastruktury, a redakcja "DP" zorganizuje debatę, na którą zaproszeni zostaną m.in. producenci kamieni, naukowcy i urzędnicy miejscy.

- Taka debata jest potrzebna choćby dlatego, że co chwilę pojawiają się sprzeczne informacje, a mieszkańcy mogą czuć się już zaniepokojeni tym, że jeden z najważniejszych miejskich placów jest w fatalnym stanie - mówi Jan Janczykowski, wojewódzki konserwator zabytków.

Największe wątpliwości dotyczą prowadzonej przez ZIKiT procedury wyboru odpowiedniego wapienia. Urzędnicy chcą, aby po ułożeniu wytrzymał on przynajmniej 10 lat. Po kilku latach poszukiwań wydawało się, że w tym roku sprawa znajdzie swój finał, a turyści nie będą już musieli potykać się na dziurawej nawierzchni przed Bazyliką Mariacką. Do naszej redakcji zgłosił się przedstawiciel niemieckiej firmy "Geiger Stein und Schotterwerke", mówiąc, że dostarczyli urzędnikom próbki wapienia sprawdzonego w naszej strefie klimatycznej.

Przedstawiciele ZIKiT-u pojechali nawet do Bawarii, aby dokładnie przyglądnąć się kamieniołomom, z których wapień miałby zostać wydobyty. Na zakup jednak się nie zdecydowali. Postanowili zlecić dodatkowe badania próbek kamienia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. I... okazało się właśnie, że wyniki badań nie są dla nich zadowalające. - Trudno uzyskać dla tego wapienia gwarancję, na jakiej nam zależy. Chcielibyśmy 10-letnich, a producent oferuje nam gwarancję 5-letnią - tłumaczył kilka tygodni temu Michał Pyclik z ZIKiT.

Wolfram Glaudo, dyrektor ds. eksportu GEIGER GRUPPE, jest zdziwiony takimi argumentami. - ZIKiT nie udostępnił nam wyników tych badań, a stawia tego rodzaju zarzut - mówi Wolfram Glaudo i dodaje, że ZIKiT, transportując do Polski próbki wapienia, niewystarczająco je zabezpieczył, co mogło wpłynąć na wynik badań. Przedstawiciele niemieckiego producenta twierdzą również, że byliby w stanie dać 10-letnią gwarancję, gdyby mieli wpływ na projekt modernizacji placu.

- Żaden wapień nie wytrzyma 10 lat, jeśli nie będzie odpowiedniego odwodnienia, a projekt takiego nie zakłada. W projekcie powinien być również zakaz posypywania nawierzchni solą w zimie - dodają.

O przeprowadzonych badaniach niemieckiego wapienia chcieliśmy wczoraj porozmawiać z ich autorami, czyli naukowcami Akademii Górniczo-Hutniczej. - Nie jest to jednak możliwe, gdyż wykonywali oni zadanie na zlecenie ZIKiT i obowiązuje ich tajemnica - stwierdził Bartosz Dembiński, rzecznik AGH, poproszony o skontaktowanie nas z naukowcami.

Dyrekcja ZIKiT do wszelkich wątpliwości chce odnieść się w przyszłym tygodniu. Jak udało nam się dowiedzieć urzędnicy sprowadzają właśnie do Polski próbki kolejnych wapieni, które również oddadzą do badań specjalistom z AGH. Ostatecznego wyboru najlepszego w ich opinii kamienia mają dokonać po wakacjach.

Wcześniej sprawą zająć ma się komisja infrastruktury Rady Miasta Krakowa. - Prezydent powinien przedstawić nam kompleksową informację. To byłby wstyd dla Krakowa, gdyby podczas przyszłorocznych Światowych Dni Młodzieży pl. Mariacki nadal był dziurawy - mówi radny Wojciech Wojtowicz (PO), członek komisji infrastruktury.

Przypomnijmy, że ostatnia gruntowna wymiana nawierzchni na placu Mariackim była w 2001 r. (obecnie trwa tylko drobny remont polegający na wymianie najbardziej zniszczonych kostek). W dwa lata za ponad 2 mln zł ułożono wtedy tzw. wapień turecki. Po kolejnych dwóch zimach kostka już nadawała się do remontu. Wykonawca naprawił plac w ramach gwarancji. Kamień zaczął znów pękać. Od kilku lat plac jest więc - zamiast miejscem dumy - miejscem wstydu dla Krakowa.