Wierszowisko

(pod redakcją Józefa Barana)

dzisiaj cichutko
w moim ogródku zakwitł zakwitł czerwony mak
malutkim smutkom
pogroził płatkiem
rozpłomienił oczy
i zgasł
Patrzy Pani na ogródek oczami dziecka. W ogóle jest w tych wierszach z tomiku "Po drodze" - świeżość i wrażliwość widzenia drobiazgów świata Natury. Podmiotem wierszy są gałązka, ptasie gniado, biała koniczyna, fioletowe kwiaty pokrzyw, trzmiel... Rzecz raczej rzadko spotkana we współczesnej liryce.
Ktoś mógłby nawet powiedzieć - rzecz anachroniczna, ale ja ani Pani nie będziemy się takimi epitetami przejmować.
Wiadomo przecież, że w cywilizacyjnym zgiełku, szumie, smogu, każdy, po przeżyciu iluś tam lat, zaczyna po kryjomu tęsknić za źródlaną ciszą, czystym powietrzem, trawą i ogrodami, z których zostaliśmy wypędzeni...
Do druku wybieram jednak dwa najnowsze utwory przysłane przez Panią, które z tamtymi wierszami z Arkadii - pozornie przynajmniej - mają mało wspólnego. Choć, gdy się im lepiej przypatrzeć, to też jest w nich zawarta jakaś tęsknota za życiem w harmonii z Naturą.

Wiesława Szajkowska

Pakt z poezją

Zawarłam pakt z poezją.
Z radości wielkiej i tęsknoty.
Przymierze przypieczętowane
Stemplem księżyca i podpisem
Moim serdecznym, że będę
Wierna Prawdzie.
W zamian Wolność jak spacer
Bez bagażu doświadczeń
Łagodność chwil
Cichy szum lasów niebieskich
Z daleka.
Zawarłam pakt z poezją
I jestem bogata,
Choć w kieszeniach tylko wiatr.

Podział

Gdy powstał czas
dokonał się podział.
A przecież poza ciemnymi
Sprawami tego świata
Wszystko jest ważne.
Lśniące powozy
Staruszka niosąca
Na plecach brzemię
Bracia mniejsi bezimienni
I imienni
Księżyc i słońce
Równie potrzebni.
Cenne każde tchnienie życia
Całość
Lepsze i gorsze to wymysł
Niedola braku widzenia.
15.01.2009