Wierszowisko

Wydała m.in. zbiory „Gdzie krąży echo”, „Odcisk koronki”, „W deszczu”. Należy do Formy Artystycznej „Szesnaście” przy Dworku Białoprądnickim i do grupy „Każdy”. Interesuje się malarstwem, teatrem, literaturą. Pisze o sobie, że lubi wędrówki górskie, a szczególnie ukochała rodzinne Podkarpacie, Tatry, Beskidy i Jurę Krakowsko-Częstochowską. Podróżowała po Europie i Stanach Zjednoczonych. Można ją zobaczyć na spotkaniach autorskich jej koleżanek i kolegów po piórze, co oznacza, że nie należy do tych poetów, którzy już tylko piszą, a nic nie czytają.

MARIA KANTOR

PROŚBA O SKRZYDŁA
Oddaj mi skrzydła Boże
Jeżeli chcesz jeżeli możesz
Nie jestem aniołem
Ale miałam skrzydła
Zgubiłam je biegnąc
Nie zauważyłam kiedy
spadłam i zobaczyłam
wszystkie brudy podłości
małości egoizm i pychę nielotów
zgubiłam siłę wyobraźni
zostałam pisklęciem mowy
na pustej plaży
bez skrzydeł ni odlecieć
ni przeżyć
oddaj mi skrzydła Panie
bym mogła uwierzyć
że Jesteś

PĄK DO PĄKA
Tyle szczęścia, nie do wiary
słońce i zieleń za oknami
a cisza taka że słychać
jak pąk mówi do pąka:
rozkwitaj!
a korzeń do korzenia szepcze:
sięgaj wody!

PODZIĘKUJ ANIOŁOWI
Jeżeli jeszcze raz zobaczysz
wschód słońca
podziękuj
Aniołowi Stróżowi
że nie otworzył
drzwi do śmierci

ROZPACZ PTAKA
Na jezdni mały kłębuszek.
Nieruchomy. Ptak krąży wokół.
Wyżej, niżej.
Dotyka dziobem
Jakby próbował ożywić
Lub przenieść
W bezpieczne miejsce.
Krakanie jak płacz.
Rozpacza ptak nad pisklęciem.