Wilgotne ściany, zacieki i pleśń

Zawilgocone ściany, zacieki, pęknięte płytki, a nawet pleśń. To problemy, z którymi zmagają się właściciele niewłaściwie wykonanych lub niezabezpieczonych tarasów. Pierwszą oznaką kłopotów są odspajające się, pękające płytki, a następną - zacieki i plamy wilgoci na suficie oraz ścianach pomieszczenia, które znajduje się pod tarasem. Takie problemy często wiążą się z nieprawdziwym przeświadczeniem, że przy układaniu okładzin zewnętrznych ich montaż nie musi być tak dokładny, jak w przypadku wewnętrznych posadzek.

- Jeżeli chcemy wykonać taras na podłożu naturalnym, na gruncie, na __wodoszczelną warstwę należy nałożyć cienką warstwę żwiru - radzi Andrzej Chłopek, ekspert firmy DASAG. - Po zagęszczeniu i wyrównaniu go do pożądanego poziomu możemy przystąpić do układania płyt, których spoiny na __koniec wypełnione powinny zostać specjalnym kruszywem.

Stosując tę metodę istotną czynnością jest usunięcie warstwy ziemi do głębokości stabilnego, przepuszczalnego podłoża, służącego do odprowadzania wody. Zapobiegnie to przelewaniu się deszczówki czy roztopów na sąsiadujące z tarasem nawierzchnie, a także podmywaniu jego podbudowy. Dla uzyskania wytrzymalszego podłoża można pokusić się o wykonanie nawierzchni metodą kamieniarską.

- Decydując się na ułożenie materiału na płytach betonowych, powinniśmy zwilżyć podkład, a następnie nanieść na niego warstwę zaprawy cementowej i __wyrównać - tłumaczy ekspert. - Następnie należy wylać mleczko cementowe i ułożyć płytki, dobijając je gumowym młotkiem. Trzeba pamiętać, że wszystkie powyższe metody wymagają spoin o szerokość minimum 5 mm. Tak zabezpieczony taras odprowadzi wodę w szybki i skuteczny sposób.

Równie istotny jak dobór okładziny jest sposób jej ułożenia. Na balkonach i tarasach jedną z najprostszych metod montażu jest układanie płyt na podkładkach dystansowych, które niwelują nierówną powierzchnię podłoża i tworzą równomierne spoiny.

- Układanie można rozpocząć już na __warstwie wodoszczelnej lub jastrychu betonowym - przekonuje ekspert. - Można także zastosować montaż na woreczkach z cementem, które układamy na styku narożników czterech płyt. Pamiętać należy, aby zaprawa miała półsuchą konsystencję, pozwalającą utrzymać ciężar okładziny. W tym przypadku warto użyć krzyżyka, by spoina między płytkami zachowała jednakową szerokość. Do __czasu stwardnienia podkładu można korygować ewentualne nierówności poprzez dobijanie płytek gumowym młotkiem.

Przy zastosowaniu takich metod układania, szczeliny pozostawia się niewypełnione - woda opadowa przedostaje się nimi do warstwy wodoszczelnej, po której jest odprowadzana. Sieć małych kanalików usuwa deszczówkę z powłoki ochronnej, dzięki czemu właściwe podłoże tarasu nie jest narażone na kałuże, które mogą doprowadzić do jego zniszczenia. Do wykonania tarasu wybierajmy produkty, które cechują się niską nasiąkliwością - lepiej zniosą wahania temperatury i wilgoć.