Wilki w lasach w województwie łódzkim! Czy wilków trzeba się bać? 9.02.2023

Populacja wilka w Polsce powoli się odbudowuje. Już teraz dzięki rosnącej liczbie osobników, samotne wilki lub watahy możemy spotkać w lasach na obszarze całego kraju. Tam gdzie działalność człowieka, związana z hodowlą lub eksploatacją lasów koliduje z życiem tych drapieżników, coraz częściej dochodzi do spotkań z wilkami. Czy należy się bać wilków? Jak się zachować gdy dojdzie do spotkania z wilkiem "oko w oko"? Na początku 2021 roku pojawiło się dużo doniesień o atakach wilków. Kto straszy wilkami?

Nagranie z Dolnego Śląska: Wilk na podwórku przywitał się z psem, idzie do nagrywającego.

Wilki w lasach to dowód na to, że przyroda nie niszczona przez człowieka może się odrodzić

Liczebność wilków w lasach oceniana była przez specjalistów z Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych na około 30 osobników, czyli trzy, a nawet cztery stałe watahy. To stan na rok 2019. Dwie z nich prawdopodobnie już będąc zadomowionymi w łódzkich lasach, doczekały się młodych. To sensacyjna informacja biorąc pod uwagę fakt, że jeszcze kilkanaście lat lat temu spotykano je niemal wyłącznie we wschodnich Beskidach, Bieszczadach i Puszczy Białowieskiej, potem także w Puszczy Augustowskiej, na Roztoczu i w Puszczy Noteckiej. Jeszcze trzy lata temu, według GUS, było ich w Polsce 2 tys. A teraz? Teraz są już wszędzie, także w województwie łódzkim, a dokładnie na jego południu i wschodzie, a populacja wilków w całym kraju sięga już 2,4 tys. osobników.

RDPL Łódź uspokaja, że nie spotkamy wilków w lasach podmiejskich, a także nie w małych, oderwanych kompleksach leśnych, choć zdarzyć się może, że akurat tam może przechadzać się pojedynczy, migrujący osobnik. Wilki w województwie łódzkim zadomowiły się w obszarach zaliczanych do korytarzy ekologicznych, czyli w ciągach lasów wzdłuż dolin rzecznych, konkretnie Pilicy, Warty czy Rawki, czyli o godzinę jazdy z Łodzi.

Według łódzkich leśników pierwsze informacje o wilkach na terenie województwa łódzkiego pojawiły się przed kilku laty, jednak dotyczyły tylko pojedynczych osobników, a informacje nie zawsze były wiarygodne, bo nie każdy informujący potrafi rozpoznać wilka i nie pomylić go z wałęsającym się dużym psem. Cztery lata temu widziano wilka nawet w centrum Łodzi, a informacje uznano za wiarygodne, bo świadkami było dwóch myśliwych. Potem w lasach zauważono już parę wilków, widywano zagryzione zwierzęta leśne, w końcu uwolniono wilka z sideł, co było już bezspornym dowodem ich obecności w Łódzkiem.

Maciej Siembor z RDPL Łódź tłumaczy, że jeśli spotkamy w lesie wilki przede wszystkim należy zachować spokój, bo unikają ludzi i nie prowokowane nigdy nie podejdą do człowieka.

Wilki można obserwować – mówi Maciej Siembor - Wilki oddalą się, prawdopodobnie szybko uciekną, jeśli tylko nas zauważą. W przypadku kiedy widzimy wilka, on jeszcze nas nie spostrzegł, a czujemy niepokój czy lęk, można klasnąć w ręce, krzyknąć, gwizdnąć, złamać gałąź, wtedy na pewno ucieknie. Nie można niczym w wilka rzucać ani gonić go, nawet jeśli ktoś się czuje bardzo odważny. Spotkanie z wilkiem jest na pewno bezpieczniejsze niż spotkanie z włóczącym się czy zdziczałym psem, a tych jest w naszych lasach ciągle jeszcze więcej niż wilków.

Jeśli zaś natkniemy się na nory, pod żadnym pozorem nie należy do nich podchodzić i zaglądać. Nie wolno podchodzić do miejsc, z których dobiega skomlenie szczeniąt, nie potrzebują one pomocy ludzi.

Wilki to są dzikie zwierzęta. Możemy je podziwiać, możemy też się ich bać, ale przede wszystkim powinniśmy szanować je i ich niezależność.

Spokojnie odchodzimy, najlepiej udając, że niczego nie zauważyliśmy - mówi Maciej Siembor. - Nawet jeśli dorosłe wilki obserwują nas z daleka to przede wszystkim chodzi im o to, żeby zostawić ich dom w spokoju. Instynktownie będą unikały kontaktu, nie będą ryzykowały zwarcia w pobliżu nory, zależy im, żeby ich dzieci miały spokój. W żadnym wypadku nie wolno wilków dokarmiać, podrzucać im jedzenia. Bo jeśli zauważą, że w sposób prosty, bez wysiłku dostają smaczne kąski, kiedyś mogą zacząć się o nie upominać.

Maciej Siembor mówi, z nigdy nie należy zbliżać się do jedzących wilków, licząc, że skoro jedzą to może nie zauważą i uda się zrobić fajne zdjęcie, bo to może się źle skończyć. Nie wolno próbować wilków oswajać. Próby podchodzenia „coraz bliżej”, zaprzyjaźniania się z nimi, są skrajnie nieodpowiedzialne. Jeśli wilki przestaną czuć respekt przed człowiekiem, może to być początek ich końca. To są dzikie zwierzęta. Możemy je podziwiać, możemy też się ich bać, ale przede wszystkim powinniśmy szanować je i ich niezależność.

Informację o znalezieniu wilczej nory najlepiej zgłosić do miejscowego nadleśnictwa, bo może być to nowe, nie znane wcześniej stanowisko.