Wiosna coraz bliżej. Od wiosennej równonocy dzielą nas godziny

Od dwudziestego pierwszego dnia marca dnia zacznie przybywać i atak wiosny jest zwyczajnie nieunikniony. Jeśli nie wierzycie, wsłuchajcie się w głosy ptaków. Starczy odrobina słońca, a zaczną śpiewać jak najęte.

Mówię o tym, gdyż lada chwila zakwitną liczne wiosenne kwiaty. Roślin wiosny nie wolno przegapić. Po długiej i śnieżnej zimie pierwsze kwiaty zawsze mocno smakują, ale koniecznie trzeba na nie spojrzeć. Pojawią się na chwilę i zaraz znikną. Zaś kolejna okazja dopiero za rok.

Białe i żółte zawilce są pewnie wszystkim znane. Co powiecie na żółć żółtą? To te drobne kwiatki złotej barwy (stąd trafna nazwa), których całe łany rosną w parkach i nad rzekami. A ziarnopłon wiosenny? Pełno ich w wilgotnych miejscach na krajach łąk i lasów. Z daleka przypominają miniaturowe słoneczniki, a ich młode i zielone listeczki dawnymi czasy ratowały od głodowej śmierci na przednówku.

W słoneczny dzień polecam przystanek pod kwitnącą wierzbą iwą. Może być męski okaz obsypany siarkowej barwy baziami lub pani iwa, o zielonkawych kotkach. Pierwsze karmią pyłkiem, drugie nektarem. Oblężone przez roje pszczół. I ten kojący nerwy brzęk zapracowanych owadów...

Na koniec wiosenny rarytas, czyli szachownica kostkowata. Znalezienie w naturze graniczy z cudem, ale na szczęście często bywa sadzona w ogrodach. Prawdziwa królowa wiosennych kwiatów.