Wolą płacić, niż dawać wolne dni

BCC popiera inicjatywę nowelizacji Kodeksu pracy, polegającą na dodaniu w art. 151.3. zapisu w brzmieniu: Na wniosek pracownika lub w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w dniu wolnym od pracy, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 151.1. § 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w dniu wolnym od pracy. Projekt nowelizacji jest zapisem porządkującym, umożliwiającym udzielanie pracownikowi za pracę w dniu wolnym od pracy rekompensaty analogicznej do tej, jaka istnieje w stosunku do pracy w niedzielę i święta.

W istniejącym dziś stanie prawnym istnieje możliwość wypłaty rekompensaty pieniężnej za prace w niedziele i święta – nie ma takiej możliwości w stosunku do pracy w inne wolne dni. Należy zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z omawianym projektem – udzielenie rekompensaty w formie pieniężnej nastąpić mogłoby jedynie na wniosek pracownika lub w sytuacji obiektywnej – braku możliwości udzielenia dnia wolnego (np. choroba pracownika czy zakończenie okresu rozliczeniowego).

Przyjęcie takiej regulacji byłoby – zdaniem BCC – korzystne dla pracowników, bowiem stwarzałoby możliwość dodatkowego zarobku i to wyższego niż praca w „zwykły” dzień. Pozwalałoby także stronom stosunku pracy lepiej, efektywniej, zgodnie z wolą tych stron, gospodarować czasem pracy. Rozwiązanie byłoby także korzystne dla pracodawców (możliwość wykonania pilnej i ważnej pracy w przedsiębiorstwie) oraz dla budżetu państwa (dodatkowe wpływy z tytułu wpłaty powiększonych podatków i składek).

BCC stanowczo sprzeciwia się demagogicznej kampanii, jakoby nowelizacja miała prowadzić do wprowadzenia w Polsce sześciodniowego tygodnia pracy. Nowelizacja w żaden sposób nie narusza istniejących przepisów, dotyczących ochrony odpoczynku, takich jak limit liczby 150 godzin nadliczbowych w roku kalendarzowym czy 11-godzinnego (dziennego) i 35 (tygodniowego) wypoczynku.