Wolne media (część II)

Powodem odsunięcia Pawlickiego (o sprawie pisałem w tym miejscu przed tygodniem) była podana w „Studiu Polska” informacja o aresztowaniu szefa Nowoczesnej Ryszarda P. pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Rosji. Jak natychmiast wyjaśnił Pawlicki, był to tylko wstęp do dyskusji o medialnych kłamstwach, granicach wolności słowa oraz sposobach prowadzenia wojny informacyjnej. Ale wybuchła wielka afera. Protestowała oczywiście Nowoczesna, pomysł Pawlickiego skrytykowali m.in. szef Rady Mediów Narodowych Krzysztof Czabański, zarząd Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, a prezes TVP Jacek Kurski po paru dniach podjął przywołaną na wstępie decyzję.

Można rzec, że Maciej Pawlicki padł ofiarą tego, co w przypadku gazet określa się mianem tabloidyzacji - poszukiwania mocnych efektów, wywoływania skandali, ergo - przyciągania za wszelką cenę jak największej liczby odbiorców. Początkowo wydawało się, że zamierzony efekt osiągnął. O „Studiu Polska” zrobiło się głośno, jednak program w efekcie z anteny zniknął… Teraz krążą różne wersje na temat ewentualnego powrotu i ewentualnej zmiany prowadzącego, pamiętać jednak trzeba, że to właśnie Pawlicki był autorem koncepcji „Studia”, co sprawę komplikuje. Dlatego zapowiedzi zapowiedziami, decyzje decyzjami, a tak naprawdę o wszystkim przekonamy się dopiero jutro, w sobotę, około godziny 22, po włączeniu TVP Info.

Przyznam, że mnie byłoby „Studia” żal. Podobała mi się formuła, zapraszanie do dyskusji nie tylko polityków (wszystkich - podkreślam - opcji), ale i zwykłych widzów zainteresowanych tematem danego odcinka.

A tak na marginesie - nie zauważyłem, by którykolwiek z polityków opozycji protestował przeciw odsunięciu Macieja Pawlickiego w imię tak ponoć jej miłej „wolności mediów”…