- Trzeba dziecko chronić, ale nie trzymać go w bańce, to jest myśl przewodnia naszego przedstawienia – mówi Zuzanna Romańska, wcielająca się w postać Lili.
Lila to dziewczynka, której tata wie wszystko i wszystko potrafi – tak uważa Lila. Tata ma tysiące twarzy, ale wszystkie lubią się do Lili uśmiechać i z nią wygłupiać. Jednak, nawet przed takim tatą, przychodzi czasem ochota się schować i nie dać znaleźć, a wtedy zaczynają się dziać rzeczy zupełnie niespodziewane…
- Spektakl opowiada o relacji córki i ojca, problemach, jakie przed nimi stoją z perspektywy dziecka i tego, jak widzi je ojciec, jakie świata stwarza dla swojej córki – wyjaśnia Gosia Dębska. - W poprzednich spektaklach zdarzało mi się opowiadać o mojej relacji z mamą, tutaj chciałam opowiedzieć o tacie – tak narodził się pomysł tego przedstawienia. Spektakl opiera się na naszych wspomnieniach z dzieciństwa dotyczących rodziców.
„Wszechświaty mojego taty” to spektakl familijny, jedna warstwa opowieści bazuje na dziecięcej wyobraźni, druga przedstawia punkt widzenia taty, z którym mogą się konfrontować dorośli widzowie.
- Nasza historia jest adresowana do wszystkich dzieci i bliskich im dorosłych. Mam nadzieję, że każdy odnajdzie w niej swoje własne wspomnienia relacji z tatą albo też to, czego w tej relacji brakowało. Chciałabym, żeby dzieci zobaczyły w tej opowieści przekaz, że wszystkie emocje są w porządku. Że mają prawo wyrażać swoje uczucia i wymagać od dorosłych, żeby je szanowali – mówi pisarka Katarzyna Matwiejczuk, autorka tekstu.
Zuzannie Romańskiej - występującej gościnnie na scenie Groteski - partnerują Adam Godlewski, Andrzej Kopczyk, Zbigniew Kozłowski, Jakub Popławski, Bartosz Watemborski. Wszyscy aktorzy wcielają się w postać ojca.
- U źródła tego pomysłu była myśl, że człowiek w takiej sytuacji potrzebowałby dziesięciu rąk, kilkunastu nóg, chciałby się znajdować w kilku miejscach naraz, musi realizować wiele funkcji w jednym czasie, stąd postarać ojca została rozdzielona na pięciu aktorów, z których każdy opowiada o innym aspekcie ojcostwa – wyjaśnia reżyserka.
„Wszechświaty mojego taty” to spektakl, który powstał na rozpoczęcie dyrektury Karola Suszczyńskiego w Teatrze Groteska.
- Dla mnie to opowieść o tym, jak ojcowie potrafią starać się, aby dzieciństwo ich dzieci było jak najwspanialsze. Ja miałem takie dzieciństwo spędzone w cyrku. Mój ojciec był osobą niezwykłą: artystą i ojcem, kimś, kto stawia namiot cyrkowy, ale nie ma go na co dzień. Momenty spotkań w czasie wolnym od nauki były naprawdę magiczne, szalenie wpływało to na moją emocjonalność i myślenie o świecie, ale też na to, co dziś robię, bo cyrk i teatr lalek to sztuki pokrewne – mówi dyrektor Teatru Groteska.
Jak podkreśla Karol Suszczyński spektakl, którym Teatr przy ul. Skarbowej otwiera sezon pokazuje, że Teatr Groteska ma zespół, który bez problemu potrafi poruszać się po różnego rodzaju działaniach artystycznych, wpisujących się w teatr lalek.
- Pokazuje, jak różnorodny potrafi być teatr lalek, wskazuje na zjawiska, których nie utożsamiamy z tą dziedziną sztuki i mam nadzieję, że zapowiada kolejne realizacje, które będą rozsadzać te schematy, szukać nowych środków wyrazu, narracji i komunikacji z widzem – mówi Karol Suszczyński.
Czy Polacy chcą amerykańskiej elektrowni atomowej w Polsce?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
