Wynająć lokal

Oddanie najemcy mieszkania do użytkowania w określonym czasie nie powoduje jego utraty

   W każdej umowie najmu powinna się znaleźć informacja dotycząca

tytułu władania

lokalem przez wynajmującego. Może nim być np.: wpis w księdze wieczystej w przypadku prawa własności; umowa dotycząca oddania w użytkowanie, pełnomocnictwo do zarządzania i wynajmowania lokalu.
   Stosunek najmu zawiązuje się na podstawie umowy, w której wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Termin umowy

   W umowie terminowej podaje się datę zakończenia najmu, określa czas jego trwania w dniach, tygodniach lub w inny sposób, pisząc np.: na czas trwania budowy domu, prac żniwnych. Jeśli w umowie nie uściśli się terminu, w którym wygasa, przyjmuje się, że została zawarta na czas nie oznaczony.
   Najem podlega dziedziczeniu, nie wygasa wskutek śmierci wynajmującego lub najemcy.

Czynsz

najmu nie musi być oznaczony w pieniądzach, można go "płacić" także w inny sposób, np. świadcząc usługi.
   Do umowy najmu można dołączyć świadczenia dodatkowe - wynajmującego albo najemcy - np. wynajmujący zobowiązuje się do sprzątania budynku, a najemca do pomocy przy utrzymywaniu go w należytym stanie.
   Elementami koniecznymi umowy najmu, bez których umowa ta nie dochodzi do skutku, jest określenie przedmiotu najmu oraz czynszu za jego wynajmowanie. Jeśli strony nie ustalą tych dwóch elementów, umowa - mimo iż strony nazwą ją np. "umową najmu lokalu użytkowego" - może być zakwalifikowana jako inna, np. jako umowa użyczenia w przypadku, gdy strony nie ustalą czynszu - umowa użyczenia jest umową nieodpłatną regulowaną przez odrębne przepisy: art. 710 i następne kodeksu cywilnego.
   Oddanie najemcy mieszkania do użytkowania w określonym czasie nie powoduje ani jego utraty, ani obciążenia prawa własności.

Kaucja

   W art. 6 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (DzU z 2001 r nr 71, poz. 733 ze zm.) ustawodawca postanowił, iż zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Kaucji nie pobiera się, zawierając umowę najmu lokalu socjalnego i zamiennego oraz w związku z zamianą lokalu.
   Wysokość kaucji ustala wynajmujący z najemcą. Nie może ona jednak przekraczać 12-krotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawek obowiązujących w dniu zawarcia umowy najmu. Zwrot kaucji powinien nastąpić w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. Potrąceniu z kaucji podlegają: należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu; odszkodowanie za uszkodzenie lokalu z winy najemcy.
   Zwaloryzowana kwota kaucji na dzień jej zwrotu powinna odpowiadać iloczynowi kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w tym dniu i liczby, która po pomnożeniu przez kwotę miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu podpisania umowy najmu stanowiła podstawę ustalenia wysokości pobranej kaucji. (O)