Wyrzut sumienia wymiaru sprawiedliwości

W trakcie śledztwa okazało się jednak, że wysyłanym do USA maluchom nie działa się krzywda, więc adwokata można było sądzić tylko za drobniejsze przewinienia. Ciężko to jednak było robić, gdyż mecenas W. długo chorował, uniemożliwiając swój proces, choć w tym samym czasie choroba nie przeszkadzała mu w wypełnianiu obowiązków adwokackich.

Po latach zasłynął jako człowiek, który próbował umożliwić na podstawie sfałszowanego testamentu przejęcie kosztownej kamienicy w centrum Krakowa. To o tej sprawie sędzia powiedział wczoraj, że mogłaby stać się scenariuszem do filmu. To prawda. W proceder był przecież zamieszany dyrektor jednego z archiwów we Lwowie, który za łapówki oferował (także prowadzącym swe śledztwo dziennikarzom TVN) spreparowanie dokumentów, na podstawie których można byłoby wyłudzić inną kamienicę w Krakowie.

Ile takich spraw nie zostało ujawnionych? Jak wielki majątek został ukradziony? Dziś już nie da się zapewne tego ustalić, bo upłynęło zbyt wiele lat od czasów złodziejskiego eldorado z lat 90. ubiegłego wieku i początków naszego tysiąclecia, kiedy za przekręty z kamienicami brali się nieuczciwi adwokaci, notariusze oraz urzędnicy sądowi przy zadziwiającej bezczynności sędziów i pracowników wydziałów ksiąg wieczystych, a także badających te sprawy niektórych prokuratorów.

Sprawa, w którą zamieszany był mecenas W., została naświetlona w reportażu TVN w grudniu 2004 roku, ale trzeba było aż 13 kolejnych lat, by zapadł wyrok w sądzie. Trzeba było też afery reprywatyzacyjnej w Warszawie, by zaczęto wreszcie podchodzić poważnie do zjawiska, które jest jednym z największych wyrzutów sumienia polskiego wymiaru sprawiedliwości.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Adwokat skazany na 2 lata więzienia za próbę wyłudzenia kamienicy