Wyzwanie dla samorządu

Bezpieczny Kraków

     28 października br. Zarząd Miasta przyjął Zintegrowany Program Poprawy Bezpieczeństwa w Krakowie. Już wkrótce ma on zostać przyjęty przez Radę Miasta.
     W ten sposób samorząd kolejnej kadencji został postawiony przed poważnym wyzwaniem. Nic dziwnego, że punktem wyjścia dla autorów Programu Poprawy Bezpieczeństwa w Krakowie stała się aktualna ocena stanu zagrożeń. Zespoły robocze, w skład których wchodzili przedstawiciele krakowskiej policji, Straży Miejskiej i jednostek UMK oraz zespół specjalistów, pracowały pod kierunkiem wiceprezydenta Jerzego Jedlińskiego. W pierwszym etapie prac dokonały one m.in. inwentaryzacji zagrożeń i oceny potencjału oraz narzędzi, jakimi dysponuje samorząd w celu poprawy bezpieczeństwa.
     Program został podzielony na sześć segmentów merytoryczno-organizacyjnych. Są to: restrykcyjno-represyjny (koncentrujący się na zwalczaniu przestępczości), prewencyjno-wychowawczy (skupiający się na pracy z młodzieżą), komunikacyjny (zajmujący się bezpieczeństwem na drogach i usprawnieniami systemu krakowskiej komunikacji), porządkowy, zagrożeń kryzysowych oraz promocyjno-informacyjny, którego zadanie polega na informowaniu mieszkańców o działaniach samorządu w zakresie bezpieczeństwa oraz monitorowaniu ich oczekiwań. Jednocześnie przyjęto mechanizmy koordynacji segmentów. W ocenie autorów programu, podstawą jego skuteczności jest bowiem komplementarność i wzajemne uzupełnianie się działań służących bezpieczeństwu mieszkańców Krakowa. Warto podkreślić, że wiele objętych nim zadań wykracza poza ustawowy zakres aktywności realizujących ją służb i instytucji.
     Program Poprawy Bezpieczeństwa w Krakowie posiada cechy miejskiego systemu monitorowania, planowania i koordynacji działań w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego. Rzeczywista poprawa bezpieczeństwa może mieć bowiem miejsce tylko wtedy, gdy wszystkie służby odpowiedzialne za porządek podejmą skoordynowane działania ustawowe oraz zainicjują nowe akcje wspólnie z mieszkańcami.
     Warto zwrócić uwagę, że w ocenie krakowian działania dyscyplinujące nieletnich stanowią antidotum na zagrożenia takie jak chuligaństwo, niszczenie mienia czy agresywne zachowanie. Autorzy koncepcji poprawy bezpieczeństwa są jednak przekonani, że nie można ograniczać się tylko do doraźnych działań represyjnych. Bez stałych działań wychowawczych oraz bez stworzenia alternatywy dla tzw. trudnej młodzieży nie będzie bowiem możliwe trwałe rozwiązanie problemu, a przecież chodzi również zwiększenie stanu bezpieczeństwa w przyszłości.
     Pomysłodawcy krakowskiej akcji mają nadzieję, że jej efekty będą widoczne już w roku 2000. Wtedy właśnie powinniśmy odnotować spadek przestępczości, a także wzrost poczucia bezpieczeństwa mieszkańców Krakowa. Taka zmiana powinna odwrócić niekorzystną tendencję i dać początek sukcesywnej poprawie krakowskiego bezpieczeństwa.