Z zegarem i kurantem

Wieża

Wieża

Dodaje miechowskiej świątyni wiele uroku

   Czy wieża kościoła Grobu Bożego - w przeznaczeniu o charakterze obronnym - miała od początku swego istnienia ten sam zarys i kształt - trudno po ośmiu wiekach stwierdzić.
   Pierwszy proboszcz Marcin, wraz z fundatorem Jaksą, po przybyciu do Miechowa w 1163 roku wybudowali najpierw skromnych rozmiarów świątynię i niezbędne budynki gospodarcze. Dopiero później zabrali się do budowy kościoła dopełniającego całość. Ponieważ budowla okazała się z biegiem czasu zbyt mała dla powiększającego się i rosnącego w siłę zakonu bożogrobców, proboszcz Henryk rozpoczął budowę nowego, okazałego

kościoła z kamienia i cegły

w stylu romańskim, wraz z przyległą wieżą (tuż przy pierwszym kościółku, przyłączonym do nowego kościoła początkowo jako przylegająca od strony południowej zakrystia, a potem jako kaplica poświęcona św. Katarzynie). Budowę rozpoczęto w 1235 roku, zakończono po 58 latach - w 1293 roku. Najazdy tatarskie, niespokojne czasy królowania Władysława Łokietka i późniejsze pożary nie sprzyjały utrzymaniu sakralnej budowli w niezmienionym kształcie.
   12 maja 1394 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę nowego, trzeciego kościoła - już w stylu gotyckim. Ostateczne wykańczanie, urządzanie kościoła, wieży i klasztoru trwało do początków XV wieku, a dokonał go Michał z Radomska (1395 - 1424). Odbudowy po pożarach, przebudowy, poprawki wymuszone europejską nowomodą zrobiły swoje. Jednak pierwotny kształt kościoła przetrwał, został niemal wiernie zachowany do naszych czasów.
   Wyróżniającym miechowską świątynię elementem jest odnowiona wieża z dzwonami, a na niej

hełm w kształcie kuli

kryty miedzianą blachą. Na kuli umieszczono pozłacany podwójny krzyż - godło bożogrobców. Na zewnętrznej ścianie wieży znajduje się doskonale widoczny nawet z większej odległości zegar. W ostatnich latach wieża zyskała nowy element - słyszalne czasem dalej niż sięga miechowska parafia "kuranty bazyliki" - elektroniczne urządzenie wygrywające fragmenty pieśni kościelnych. Melodie dobierane są w zależności od aktualnego okresu liturgicznego - to taki muzyczny kalendarz liturgiczny, przypominający spieszącym się, zabieganym miechowianom o obchodzonych świętach. A wieża przydaje miechowskiej świątyni niepowtarzalnego uroku.
Tekst i fot. (WOJ.)