Zaczął się Wielki Post. Jak poszukać sensu?

– Czym jest Wielki Post?

– Czasem jak najlepszego przygotowania do świąt zmartwychwstania Chrystusa – najważniejszej liturgii w ciągu całego roku. Czasem, w którym powinniśmy zjednoczyć się z Bogiem i upodobnić do Chrystusa, który jest dla nas wzorem człowieka.

– Jak, zdaniem księdza, powinien pościć współczesny człowiek, z czego zrezygnować?

– Wielki Post to nie tylko asceza, choć jest ona bardzo ważna, gdyż kształtuje siłę naszego ducha. Ale przede wszystkim jest to okres odnowy i poszukiwania samego siebie. Trzeba zdobyć się na to, żeby przebaczyć tym, którzy nas skrzywdzili oraz starać się naprawić krzywdy, które sami wyrządziliśmy. Wielki Post ma sens tylko wtedy, kiedy dzięki niemu stajemy się lepszymi ludźmi.

– A posypywanie głowy popiołem to już tylko symbol?

– Zależy od tego, jak je przeżywamy. Może to być symbol bardzo nietrwały.

Można solidnie posypać głowę popiołem, pójść pod prysznic i jutro nie będzie śladu. Powinien to być moment, kiedy rozpoczynamy pracę nad sobą i zaczynamy przewartościowywać swoje życie.

– Czy podczas Wielkiego Postu powinniśmy skupiać się tylko na nas samych?

– Myślę, że nie jest przesadą stwierdzenie, że przez obecność drugiego człowieka przychodzi do nas sam Bóg. Jednym z symboli tego czasu jest pustynia. Mówi nam ona o tym, że powinniśmy, mimo zabójczego trybu życia, jaki się nam serwuje, oderwać się na chwilę i poprzez refleksję pojednać z Bogiem.

Z drugiej strony w tym szczególnym czasie nie możemy zapominać o drugim człowieku. Bardzo ważne jest to, żeby być z tymi, którzy nas potrzebują. Bo słowa „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” przypominają o kruchości życia. Jeżeli nie żyjemy miłością do drugiego człowieka, to przepuszczamy życie przez palce – niczym proch i piasek – i ostatecznie tracimy je.

– Co mógłby ksiądz przekazać wiernym w czasie Wielkiego Postu?

– To, co jest na zawsze – to nasza dusza. Drugi raz nie dostaniemy już do przeżycia postu w 2015 roku. Dlatego warto go dobrze wykorzystać.