Zapalenie błony naczyniowej oka. Upragniona diagnoza i kolejny cios

Dorota Dejmek

W Polsce chorzy z zapaleniem błony naczyniowej oka czekają na refundację leku pozwalającego uchronić ich przed całkowitą i nieodwracalną utratą wzroku. Dostępne dziś leczenie jest u części chorych niewystarczające i może prowadzić do wtórnych powikłań.

Zapalenie błony naczyniowej oka (ZBNO) jest trzecią przyczyną ślepoty na świecie, której można zapobiec. W Polsce nadal tysiące ludzi traci wzrok, chociaż istnieje nowoczesna terapia powstrzymująca ten proces. Choroba dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn, a szczyt zachorowań przypada na wiek produkcyjny, czyli między 20. a 40. rokiem życia. Negatywne skutki upośledzenia widzenia to dramat nie tylko samych pacjentów, ale także ich bliskich, a koszty ponosi społeczeństwo.

Dotychczasowe, dostępne leczenie pacjentów z ZBNO jest u części chorych niewystarczające i może prowadzić do wtórnych powikłań, takich jak zaćma oraz jaskra. Jedynym ratunkiem jest dla nich refundacja leku, który wycisza i kontroluje proces zapalny, zapobiegając powikłaniom, w tym zaburzeniom widzenia i w konsekwencji ślepocie. Niestety, pacjenci wciąż czekają na decyzję Ministerstwa Zdrowia w tej sprawie.

Czym jest ZBNO?

Zapalenie błony naczyniowej oka to choroba o wielorakich przyczynach, często trudnych do ustalenia. Dzieli się ją na stany zapalne o podłożu infekcyjnym oraz nieinfekcyjnym, czyli autoimmunologiczne zapalenie błony naczyniowej. Stan zapalny może obejmować przedni, pośredni, tylny odcinek błony naczyniowej oka albo całą błonę naczyniową. Nieleczenie lub zbyt późne zdiagnozowanie choroby może prowadzić do ciężkich i nieodwracalnych powikłań, takich jak: odwarstwienie siatkówki, obniżone lub podwyższone ciśnienie w oku, jaskra wtórna, torbielowaty obrzęk plamki, czy zaćma, a w konsekwencji nawet do utraty wzroku.