Zapalenie trzustki

Proces zapalny trzustki może mieć charakter przewlekły bądź ostry. Przewlekłe zapalenie trzustki charakteryzuje się postępującymi, nieodwracalnymi zmianami miąższu (włóknienie), które prowadzą do stopniowego upośledzenia czynności zewnątrz– i wewnątrzwydzielniczej tego narządu. Choroba ma przebieg wieloletni, jej podłożem jest najczęściej nadużywanie alkoholu. Jednym z następstw przewlekłego zapalania trzustki jest wtórna cukrzyca. Inne czynniki toksyczne to m.in. palenie tytoniu, przyjmowanie lub nadużywanie niektórych leków. Typowym objawem przewlekłego zapalenia trzustki jest występujący w ok. 85 proc. przypadków ból brzucha. Występuje głównie po posiłku i jest zlokalizowany w lewym nadbrzuszu. Ból może trwać kilka dni lub nawet tygodni. Inne objawy przewlekłego zapalenia trzustki: utrata masy ciała, podwyższony poziom glukozy we krwi i stopniowo rozwijająca się cukrzyca, uporczywa biegunka o charakterze tłuszczowym, żółtaczka, świąd skóry. Podstawą leczenia jest usunięcie przyczyny choroby (głównie alkohol). Wymagane jest również odpowiednie postępowanie dietetyczne. Dieta powinna być wysokokaloryczna, a dobowa racja pokarmowa rozłożona na 5–6 posiłków z zastrzeżeniem, że tłuszcze nie powinny przekraczać 60–80 g na dobę.

Najczęstszą przyczyną ostrego zapalenia trzustki jest nadużycie alkoholu (50 proc. przypadków), kamica żółciowa (30 proc. przypadków) lub uraz. Najczęstszymi objawami, będącymi konsekwencją zarówno procesu zapalnego, jak i działania dostających się do krwioobiegu enzymów trzustkowych, są: bardzo silne bóle brzucha, mogące promieniować do pleców, nieustępujące po środkach przeciwbólowych, wymioty, wzdęcie, często zatrzymanie gazów i stolca, wysoka gorączka, dreszcze
Bóle mięśniowe. Choremu ulgę przynosi przyjęcie pozycji siedzącej lub skulonej.

W ciężkich postaciach – spadek ciśnienia krwi, wstrząs, zatrzymanie moczu i ostra niewydolność nerek. W skrajnych przypadkach ostre zapalenie trzustki może kończyć się śmiercią.

Leczenie

Chorego kieruje się początkowo do leczenia szpitalnego, (leczenie objawowe). Po wyjściu ze szpitala pacjent utrzymuje kontakt z lekarzem podstawowej opieki.
Powrót do zdrowia uzależniony jest od usunięcia czynnika wywołującego chorobę (alkohol, kamica żółciowa) i utrzymania odpowiedniej diety, przede wszystkim znacznego ograniczenia tłuszczu.

REKLAMA: