Zaufaj sobie

Zobaczymy tu zarówno gorące nazwiska ze świata (np. Alicja Kwade), jak i z Polski (np. Michał Budny). Ale nie to jest najważniejsze. W ciekawie zaaranżowanych na labirynt salach miejskiej galerii oglądamy dobrze się spinającą w jedną całość opowieść.

To propozycja wystawiennicza, która trzyma rękę na pulsie współczesności. Dziś minimalizm ożeniony z przedmiotem gotowym, Arte Povera lub sztuką śmieci, szeroko pojętym recyklingiem i przedmiotem gotowym, a nawet twórczością z cyklu „zrób to sam”, to trendy dobrze widoczne w światowych galeriach. To obiekty niejednoznaczne, sytuujące się pomiędzy rzeźbą a instalacją. Ciekawy wydaje się też aspekt sprzeciwu wobec konsumpcjonizmu. To prace sprowadzone do minimum – formy i materiału.

Podoba mi się punkt wyjścia tej wystawy. Medytacja, która każe „zaufać sobie”. Krążąc po wystawie, oglądając nieraz zjawiskowe wręcz prace (jak „Miss Christmas” Vadima Fishkina – praca, w której puszka czarnej farby rzuca cień w postaci palmy) ufam odczuciu, że to jedna z najciekawszych wystaw tego roku w Krakowie.

W podziemiach z kolei ciekawa rzecz o odchodzeniu artystów. To wystawa „Gesty znikania”, czyli kolaż zdjęć, wycinków prasowych, dokumentów, z których kurator Alexander Koch postanowił ułożyć rodzaj epitafium dla twórców takich jak Arthur Cravan, awanturnik, awangardowy poeta i bokser amator.

Wreszcie „Potlacz”, czyli projekt dla dzieci, dzięki któremu parter Bunkra Sztuki zmienił się w wielki plac zabaw, ale i np. giełdę wymiany przedmiotów, umiejętności, a nawet myśli. Ciekawa inicjatywa...