Zdrowe miasto

Cystersi, właściciele dóbr ludźmierskich, w Rabce warzyli sól

   W 1857 r. członkowie Towarzystwa Naukowego Krakowskiego zbadali rabczańskie źródła i sporządzili ich opis balneologiczny. Badania wykazały, że solanki rabczańskie są jednymi z najsilniejszych wód jodowo-bromowych w Europie. Towarzystwo, wraz z dziedzicem Rabki, rozpoczęło starania o urządzenie w miejscowości uzdrowiska. Zezwolenie wydano w 1861 r., a trzy lata później zjawili się pierwsi kuracjusze. W pierwszym roku działania uzdrowiska do Rabki przyjechało 120 osób, a w 1887 r. już niemal tysiąc. W XX w. nastąpił szybki rozwój Rabki, głównie pod względem turystycznym i uzdrowiskowym.
   Dziś Rabka jest znanym uzdrowiskiem i ośrodkiem sportów zimowych. W leczeniu chorób układu krążenia i oddechowego wykorzystuje się tu zarówno klimat, jak też źródła solanki. W Rabce mieszczą się liczne sanatoria, głównie dla dzieci, szpitale uzdrowiskowe, domy wypoczynkowe, pijalnia wód mineralnych, zakład przyrodoleczniczy. Działa teatr lalek Rabcio. Miejscowość jest także punktem wyjściowym w Gorce.
   Rabczańskie zabytki to drewniany kościół św. Marii Magdaleny z 1606 r., przebudowany w latach 1744-1778, kapliczka św. Floriana z pierwszej połowy XIX w., pozostałości zespołu dworskiego z końca XVIII w. Na miejscowym cmentarzu komunalnym znajduje się kwatera wojskowa żołnierzy armii austro-węgierskiej i rosyjskiej, poległych w latach 1915-1917. W Rabce zwiedzić można także Muzeum im. Władysława Orkana, Skansen Taboru Kolejowego w Chabówce oraz jedyne na świecie Muzeum Orderu Uśmiechu.
   W 1996 r. Rabka na wniosek Kapituły Orderu Uśmiechu otrzymała tytuł "Miasto Dzieci Świata". (PS)
   (128. i 152. arkusz nowego "Atlasu samochodowego Polski").