ZIEMIA ROHATYŃSKA

Rejon (powiat) rohatyński znajduje się w północnej części obwodu iwano-frankowskiego. Terytorium to wynosi 815,7 kilometrów kwadratowych, stanowiąc 5,89 % terytorium całego obwodu. Mieszka tu 44,1 tysiące osób: w miastach – 9,5 tysięcy, a we wioskach – 34,6 tysięcy osób. Ogólnie jest tu 89 miejscowości

Ziemia rohatyńska leży w granicach płaskowyżu Podola Zachodniego (Opole). Łagodnie sfalowana leśna wyżyna jest rozdzielona dolinami rzek Gniła Lipa, Narajówka, Świrz. W południowo-zachodniej części rohatyńskiego regionu płynie rzeka Dniestr, która jest największą wodną arterią Zachodniej Ukrainy. Centrum regionu – starodawne miasto Rohatyn – rozłożyło się na brzegu rzeki Gniła Lipa, która jest dopływem Dniestru. Osobliwością geograficznego położenia Rohatyna jest prawie jednakowa odległość do Iwano-Frankowska (61 km), Tarnopola (89 km) i Lwowa (78 km).

Na wschodzie i północnym wschodzie region graniczy z bereżańskim regionem obwodu tarnopolskiego. Na zachodzie i północnym zachodzie – graniczy z żydaczowskim i przemyślańskim regionami obwodu lwowskiego, a na południu – z halickim i kałuskim, należącymi do obwodu iwano-frankowskiego. Region przecinają liczne szlaki samochodowe, w tym 2 drogi o znaczeniu międzynarodowym: Mukaczewo – Lwów, Stryj – Tarnopol – Znamianka, a także kolej Tarnopol – Chodorów.

Dziś ziemia rohatyńska – to przede wszystkim unikalne zabytki architektury, muzea, znane uzdrowiska, czyste akweny oraz rezerwaty leśne. Jest to kraj o bogatej historii i narodowych tradycjach duchowych; jest to kraj ludzi utalentowanych.

O długiej przeszłości Rohatyna świadczą takie zabytki, jak: cerkiew pw. Narodzenia Bogarodzicy, pochodząca z XIII-XIV wieku, mur obronny z bramą, pochodzący z XIII-XIV wieku, cerkiew pw. Świętego Ducha z XVII wieku, gotycko-renesansowy kościół pw. św. Mikołaja oraz wiele innych zabytków.

Centralny plac miasta nazwano ku czci Roksolany, córki proboszcza cerkwi pw. Św. Ducha - Anastazji Lisowskiej, żony sułtana tureckiego Sulejmana Wspaniałego.

Znaczne bogactwa naturalne, wysoko kwalifikowana kadra, dogodne położenie geograficzne – wszystko to stwarza wspaniałe warunki dla rozwoju ekonomicznego regionu.

Herb i flaga koronnego miasta

Herb i flagę Rohatyna zatwierdzono decyzją 13. sesji rady rejonowej, zwołanej po raz czwarty 10 września 2004 roku. Herb podano w formie tradycyjnej na Ukrainie tarczy. Wykorzystano tylko trzy kolory Galicji.

Herb łączy w sobie zarówno elementy historycznego herbu Rohatyna, jak i nowe symbole, mówiące o tradycjach rozbudowywania się miasta.

Herbem jest tarcza o niebieskim polu, prostokątna u góry i zaokrąglona u dołu, rozdzielona białym krzyżem, przypominającym widły. Utworzone w ten sposób trzy pola symbolizują trzy obwody. Żółte koło z niebieską literą „P” [litera „P” odpowiada łacińskiej literze „R” – przyp. redakcji] w środku tarczy symbolizuje region, leżący na pograniczu trzech obwodów. Nad kołem – trzy żółte korony, symbolizujące miejscowe samorządy. Flagą regionu jest prostokątne płótno, podzielone na cztery części. U drzewca umieszczone jest żółte płótno w formie trójkąta równoramiennego z niebieską literą „P”. Pozostała część flagi podzielona jest na trzy jednakowe pasy: u góry i u dołu są one niebieskie, a na środkowym, białym, znajdują się trzy niebieskie korony.

Co warto zobaczyć na ziemi rohatyńskiej?

Turystyka jest jedną z najbardziej perspektywicznych gałęzi gospodarki regionu rohatyńskiego. Bogactwa naturalne tej ziemi to: wody mineralne, błota lecznicze, bogate zasoby klimatyczne, wodne i leśne.

Ziemia rohatyńska jest bogata w ciekawe dla turystów obiekty dziedzictwa historyczno-kulturowego. Od licznych stanowisk archeologicznych, historyczne zabytki architektury i inne świadectwa rozwoju miast po  dzieła sztuki sadowo-parkowej i walory krajobrazowe. Dzięki sprzyjającym warunkom geograficznym, zasobom naturalnym oraz bogatemu dziedzictwu historyczno-kulturowemu ziemia rohatyńska ma szerokie możliwości rozwoju turystyki. Znaczny potencjał rekreacyjny dla rozwoju agroturystyki posiadają wioski Bukaczowce, Żurawenko, Czercze, Łypiwka, Dobryniw, Pukiw, Kniahnyczi, Pryozerne oraz samo miasto Rohatyn.

Dziś w regionie funkcjonuje 6 gospodarstw agroturystycznych.

1. Gospodarstwo „Bryneć” – Oksany Kazymyriw, w. Zapylja (9 miejsc)

2. Gospodarstwo „Moiseja” (Mojżesza) – Liliji Diaczyszyn, w. Czercze (8 miejsc)

3. Gospodarstwo – Mariji Bereżans’koji, w. Czercze (9 miejsc)

4. Gospodarstwo – Mychajła Dzery, w. Czercze (9 miejsc)

5. Agroturystyczny zespół uzdrowiskowo-wypoczynkowy– Pawliuch Hałyna Jewstachiwna, w. Czercze, ul. Franki 11a (9 miejsc)

6. Gospodarstwo Łewyc’koho Jewhenija, w. Kozar

Na terenie regionu rohatyńskiego funkcjonuje 10 najbardziej atrakcyjnych ośrodków turystyczno-rekreacyjnych. Zaliczyć do nich możemy rohatyński zespół turystyczny. W jego skład wchodzi gospodarstwo-muzeum Mykoły Uhryna-Bezhrisznoho oraz cerkiew pw. Św. Ducha. Ponadto:

- Przedsiębiorstwo państwowe „Sanatorium „Czercze”” (Towarzystwo Akcyjne z zamkniętym funduszem inwestycyjnym „Ukrprofozdorownycia”) – we wsi Czercze

- Obóz sanatoryjny dla dzieci „Opillia” we wsi Dobryniw

- Sportowo-uzdrowiskowy zespół (m. Rohatyn), hotele, motele i in.

Na terytorium regionu znajdziemy 20 zabytków architektury o znaczeniu państwowym, 52 zabytki mówiące o rozwoju miasta i architektury o znaczeniu miejscowym, 52 zabytki archeologiczne, 70 zabytków historycznych oraz sztuki monumentalnej. Jednak za najcenniejsze obiekty dziedzictwa kulturowego, z punktu widzenia turystyki, uważane są zabytki architektury i rozwoju miasta: cerkiew pw. Św. Ducha (XVI wiek) z unikatowym ikonostasem (XVII wiek), cerkiew pw. św. Miołaja we wiosce Kliszcziwna, cerkiew pw. św. Michała Archanioła we wiosce Czesnyky. Właśnie ta cerkiew pw. Św. Ducha  jest jedną z pereł drewnianej architektury o znaczeniu narodowym na ziemi iwano-frankowskiej i ma szansę trafić na listę zabytków światowego dziedzictwa UNESCO.

Na ziemi rohatyńskiej rozwija się aktywnie sport motocyklowy. Sprzyja temu rzeźba wzgórza rohatyńskiego. Chodzi, oczywiście, o szlak „Pikuła”, na którym co roku odbywa się ogólno ukraiński rajd motocyklowy. Organizatorem tego rajdu jest rejonowy ośrodek organizacji miejskiej „Dżereło”.  

Na terytorium tego regionu realizowany jest – przez organizację miejską „Miejskie centrum rozwoju miasta Rohatyna” – turystyczny projekt „Stworzenie informacyjno-turystycznego centrum w mieście Rohatyn”. Koszty pokrywa budżet obwodowy z puli, przeznaczonej na program rozwoju turystyki.

Bogactwo Opola

Opole – to samoistny region etnograficzny, który zachował staroruski koloryt z bogatą materialno-duchową kulturą, a także szereg odmienności w obrzędach, w narodowej architekturze, w życiu codziennym. To wszystko przyciąga uwagę turystów. Na ziemi rohatyńskiej cieszą się popularnością pewne rodzaje rzemiosł artystycznych: plecionki ze słomy, z koralików, z wikliny, garncarstwo, starodawny haft opolski. Zachowały są tu również narodowe tradycje i obrzędy; zebrano tu dawne wzory opolskiego haftu, które są przechowywane w muzeum M. Uhryna-Bezhrisznoho; są tu również ludowi mistrzowie dekoracyjno-użytkowych rzemiosł: Kateryna Andrusiw (plecionkarstwo ze słomy oraz wyrób miękkich zabawek), Oksana Bełehaj (plecionkarstwo z koralików), Oksana Hrywnak (haft opolski).
Polsko-ukraińska współpraca kulturalna

Pomyślnie rozwija się współpraca z Polską. W 2002 roku została podpisana międzyregionalna umowa pomiędzy radą miejską Rohatyna i miastem Krzanowice w Polsce. W ramach tej umowy odbyły się wyjazdy delegacji rohatyńskiej szkoły do Polski, ale i Rohatyn podejmował gości zza granicy. W latach 2005–2006 realizowany był projekt „Kroczymy po Europie wspólnie”. Uczestnikami tego projektu byli: organizacja miejska „Jewropejs’kyj Diałoh” („Dialog Europejski”) ze Lwowa, Miejskie Centrum Młodzieżowe „Etałon” z. Iwano-Frankowska, Podolskie Centrum Technologii Społecznych z Winnicy, w. Rososza Łypowec’koho obwodu oraz uczniowie Rohatyńskiej Średniej Szkoły Ogólnokształcącej  №1. Współpraca polegała na: szkoleniu grupy wolontariuszy, zorganizowaniu konkursu plakatów pt. „Europa oczyma dzieci” oraz konkursu esejów „Jesteśmy obywatelami Europy”.

W 2008 roku Fundacja im. Roberta Schumana podpisał umowę między Miejskim Centrum „Diłowi Iniciatywy”, polskim gimnazjum w Krakowie i Rohatyńską Średnią Szkołą Ogólnokształcącą 1–3 st. №1. Współpraca polegała na szkoleniu dyrektorów-uczestników projektu w zakresie organizacji miejskiej oświaty oraz uczniowskich samorządów (wymiana doświadczeniami oraz delegacjami).

W maju 2004 roku pomiędzy regionem rohatyńskim, miastem Rohatyn i gminą Krapkowice zawarto umowę o współpracy w zakresie ekonomii, działalności gospodarczej, kultury i turystyki, ochrony środowiska, ochrony zdrowia, pracy z młodzieżą. Wymieniano się doświadczeniami nt. działalności miejskiego samorządu. W maju 2009 roku delegacja regionu brała udział w obchodach Dnia Krapkowic. Wówczas ukraińska delegacja gościła w Krapkowicach. Teraz na gości z Polski z otwartymi ramionami czekają mieszkańcy ziemi rohatyńskiej.