Złotego wieku dla miasta

Dukat o nominale 4 sącze i 122 sącze ma promować miasto. Pierwsza z monet wybita w Mennicy Państwowej w ilości 20 tys. sztuk, jest wymienialna na cztery zło te i towary w wybranych sklepach w centrum miasta. Drugi, srebrny z kroplą złota, stanowi jedynie wartość numizmatyczną. Wybito go jedynie 500 sztuk.
Happening Andrzeja Szarka nawiązywał do legendy o sądeczaninie Michale Sędziwoju, któremu to ponoć przed wiekami udało się przemienić ołów w złoto. Na rynku pojawiła się więc pomalowana na złoto koparka, z której w formie ogni sztucznych posypał się cenny kruszec. Symboliczne postaci odgrywane przez krakowskich aktorów, przywieziono na sądecki rynek jako posągi i one także były całe złote. Złote twarze mieli młodzieńcy z sądeckiego "Strzelca", toczący ogromne złote dukaty po rynku. Dziewczęta tańczące walce na płycie rynku - zaciąg z szarkowej galerii, także miały twarze umalowane na złoto niczym weneckie maski. Pojawił się sam Michał Sędziwój, pod którego długą białą brodą krył się Zbigniew Gorgosz, specjalista od miejskiego oświetlenia. Rozrzucał on na zachętę papierowe kopie dukatów. Nawet za takimi tłum uganiał się ostro, więc wniosek, że prawdziwe monety rozejdą się jak ciepłe bułeczki.
Legenda o sądeckim złocie, ma swoje echo w nazwach na Sądecczyźnie. Do dziś pod Nowym Sączem jest miejscowość Złotne, Muszyna ma swoje osiedle Złockie, a nazwiska Złoccy można się w Nowym Sączu bez trudu doszukać.
Skoro znów sądeczanom sypnęło złotem, to może obecny Sędziwój oświeci umysły możnych tego miasta i Nowy Sącz wkroczy w swój złoty wiek.
(WCH)