Żółta kartka dla polityki

Grzegorz Miecugow: SWOJE WIEM

Wielu zastanawiało się, czy ten protest może przerodzić się w jakiś trwalszy ruch, nie przerodził się, bo chyba nie mógł. Użytkownicy internetu poczuli zagrożenie, skutecznie zaprotestowali, i rozeszli się.

Potem pojawiły się "Matki I kwartału”. Kobiety też skrzyknęły się w sieci. Przeprowadziły serię protestów, umiejętnie zaciekawiając media, i dopięły swego. Rząd znalazł pieniądze na to, by jednakowo potraktować kobiety rodzące dzieci w całym 2013 r.

Kolejnym przykładem jest protest przeciwko posyłaniu 6-latków do szkoły. Milion podpisów pod wnioskiem o zwołanie w tej sprawie referendum jest dla PO i Donalda Tuska twardym orzechem do zgryzienia. Niełatwo odrzucić taką inicjatywę, zwłaszcza gdy w nazwie partii ma się słowo "obywatelska”.

No i wreszcie mamy dwa miasta, w których obywatele krytycznie patrzą na prezydentów. W jednym, czyli w Elblągu prezydenta odwołano, w drugim, czyli w Warszawie, wszystko wskazuje na to, że też tak się stanie. Może nie jest to nic specjalnie nowego, pamiętamy przecież, że kilka lat temu także w Łodzi potrafiono odwołać prezydenta Kropiw­nickiego, ale różnicą jest skala. W Łodzi udało się usunąć prezydenta ledwo ledwo. W Elblągu frekwencja była już solidna. Jeżeli wierzyć sondażom, to w Warszawie też będzie podobnie. Wszystkie te wydarzenia pokazują, że wyczerpuje się system sprawowania władzy w naszym kraju. Żadne z tych wydarzeń nie będzie miało swojego dalszego politycznego ciągu, ale wszystkie pokazują politykom, że obywatele mają ich dość. To jest żółta kartka dla polityki. Po żółtej przeważnie jest czerwona.