Zwolniony w dniu swoich urodzin

Robert Jończyk od ubiegłego wtorku nie jest już trenerem Puszczy Niepołomice Fot. Michał Klag

Zespół Puszczy został zimą solidnie wzmocniony - przyszło aż 10 piłkarzy, z czego 4 z nich to gracze o bogatej ekstraklasowej przeszłości. Rewolucja miała przynieść utrzymanie, ale już po pierwszych kolejkach było widać, że zadanie będzie ciężkie do wykonania i beniaminek obecnie ma już tylko matematyczne szanse na uniknięcie degradacji. Niepołomiczanie z trudem gromadzili punkty, a rywale uciekali. Po porażce z Wigrami Suwałki (1-2) na własnym stadionie cierpliwość sterników beniaminka się wyczerpała. - Przed rundą rozmawiałem z działaczami i zostałem zapewniony, że mam spory margines błędu i moim zadaniem jest długoletnia budowa drużyny, która w przyszłości miała występować nawet na zapleczu ekstraklasy. Wszyscy rozważaliśmy spadek w tym sezonie i liczyłem, że niezależnie od wyniku dostanę szansę dalszej pracy, kontynuowania tego, co już zacząłem. Najbardziej żałuję, że przestaję być trenerem właśnie po meczu z Wigrami, w którym, jak sądzę, nasza gra wreszcie zatrybiła i wszystko zaczęło zmierzać w dobrym kierunku. Zabrakło cierpliwości - stwierdza Robert Jończyk.

Robert Jończyk zaczął pracę w Puszczy pod koniec września. W 14 meczach drużyna pod jego wodzą zdobyła 9 punktów. Złożyły się na to 1 zwycięstwo, 6 remisów i 7 porażek. Puszcza obecnie zajmuje 18., ostatnie miejsce w tabeli.

Trener samokrytycznie przyznaje, że nie ustrzegł się pewnych błędów. - Za największy uznaje grzebanie w taktyce. Ta zmiana w środku rundy była moją dużą pomyłką. Próbowałem coś robić, żeby poprawić wyniki, ale te korekty wprowadziły tylko jeszcze większy chaos. Potem wróciłem do ustawienia 1-4-3-3 i zespół od razu lepiej wyglądał. Poza tym z dzisiejszej perspektywy oceniam, że zbyt długo zwlekałem z posadzeniem paru zawodników na ławce. Najbardziej zawiódł mnie Marcin Bojarski, z którym szczerze rozmawiałem ostatnio i powiedziałem mu, że bardzo na niego liczyłem, a mnie piłkarsko zawiódł. Miał być motorem napędowym drużyny, a zamiast tego był jej jednym z najsłabszych punktów Widać po nim było, że te sprawy pozasportowe mu bardzo ciążyły i nie mógł sobie z nimi poradzić. Poza tym nie znalazłem lidera na środek pomocy, z konieczności na tej pozycji musiał grać Tomasz Moskała, ale on był też bardziej potrzebny w ataku - przyznaje Robert Jończyk.

Jończyka zastąpił Dariusz Wójtowicz, znany ostatnio z pracy w Sandecji Nowy Sącz, z którą w poprzednim sezonie był bliski awansu do ekstraklasy. Nowy szkoleniowiec jeszcze nie kontaktował się z Robertem Jończykiem. - Mój numer telefonu trenerowi Dariuszowi Wójtowiczowi miał od razu przekazać dyrektor sportowy Puszczy Roman Koroza. Prosiłem go jednak o to, by rozmowa poczekała do następnego dnia, gdyż po decyzji o zwolnieniu mnie byłem w złym nastroju, poza tym chciałem spędzić ten czas z rodziną. Teraz jednak jestem cały czas otwarty na spotkanie z obecnym opiekunem Puszczy. Chętnie podzielę się z nim całą moja wiedzą na temat zespołu - zaznacza Robert Jończyk.
Praca w Puszczy miała być szansą na powrót do poważnej piłki dla szkoleniowca, który prowadził już przecież takie kluby jak Arka Gdynia czy Zagłębie Lubin. 7 miesięcy spędzonych w Niepołomicach zamiast trampoliną może jednak się okazać końcem kariery. - Zwolnienie z Puszczy stawia mnie w wyjątkowo niekomfortowej sytuacji. Został wysłany w środowisko sygnał, że coś zawaliłem, źle pracowałem, a ja nie mam takiego poczucia. Mogę mieć przez to teraz spore problemy ze znalezieniem pracy w futbolu. Nie chciałbym zmieniać zajęcia, bo piłka nożna to moja pasja, cały czas się dokształcam, dużo czytam, ale jeśli długo będę na bezrobociu, to trzeba będzie poszukać pracy w innej dziedzinie życia. Mimo wszystko nie żałuję tego, że podjąłem pracę w Puszczy, miałem możliwość współpracy z kilkoma młodymi utalentowanymi zawodnikami, którzy poczynili pod moim okiem spore postępy i usłyszymy o nich jeszcze niejeden raz - kończy Jończyk.

Michał Lipka