A. Gold i inne nieszczęścia

Jan Pietrzak: JAK W KABARECIE

Ludzie, ile tu się nieszczęść zdarzyło w ciągu dwóch tygodni! Można powiedzieć, że to kolejne plagi Tuska, o których od paru lat śpiewam na występach. Tradycyjne dla tego rządu klęski żywiołowe też nie próżnowały. Burze szalały w mózgach telewizyjnych redaktorów, którzy już się gubią, jakie przykrywki rzucać na niewygodne tematy. Czy Madzią z Sosnowca przykryć syna Tuska, czy odwrotnie, małym Tuskiem zasłonić milionowe przekręty Plichty/Stefańskiego?

Swoją drogą musi to być koleś nieźle umocowany w Gdańsku, skoro po wielu wyrokach skazujących bez przeszkód okrada nieporadnych emerytów i podwórkowych cwaniaczków wierzących w szczęśliwe pomnożenie ich pieniędzy. Żadni kontrolerzy, żadni prokuratorzy mu niestraszni. Jakby poskrobać, to i dotacja wyborcza na słuszną partię też pewnie została przelana w stosownym czasie z licznych spółek zaradnego biznesmena.

Jak wiadomo, kluczem do inwestowania jest dostęp do właściwych informacji. Czy można zatem mieć pretensję o staranny dobór informatorów? Jeden z nich, chłopak z ambicjami odziedziczonymi po przodkach, aż się prosił, by go zatrudnić… Dziennikarskie doświadczenie w transporcie, i posada na lotnisku, i rodzinne koneksje to oczywiste atuty tego młodzieńca, a przy tym czcigodne nazwisko Tusk. Curriculum vitae doskonałe. I wszystko toczyłoby się gładko ku obopólnej korzyści, gdyby nie impulsywny tatuś młodzieńca, przypadkowo będący prezesem Rady Ministrów.

Chlapnął kiedyś dla pognębienia nielubianego polityka o nazwisku Kalemba, że jego syn powinien odejść z pracy, by zachodzi podejrzenie nepotyzmu. Niestety, Kalemba junior nie przejął się propozycją premiera i nakrzyczał do kamer, że to jakaś głupota! W konsekwencji zainteresowano się synem samego premiera… i wyszły na jaw różne brudne ciekawostki.