Anka za progiem, czyli miliardy w rozumie

Sprawdzi też, czy w lodówce nie brakuje masła, sera, wędlin, a w chlebaku chleba. Jakby co, zamówi, a kurier (dron?) dowiezie ze sklepu. Zarządzanego przez serwer obsługujący miliony Anek, czyli asystentek gospodarstw domowych. Nie, nie chodzi o gosposie. Anka to będzie program komputerowy usługujący nam dzięki wszechobecnym czujnikom.

Ona już istnieje. Nick Sohnemann pokazał w piątek w Krakowie, jak działa. Zrobił to w starych magazynach na Zabłociu. Przemienionych w centrum wspierania nowych pomysłów pod skrzydłami Deutsche Telekom. Niemiecka firma ma za granicą dwa takie centra: w Tel Awiwie i właśnie w Krakowie. To nie przypadek. Izrael zainwestował w latach 90. gigantyczne państwowe i prywatne pieniądze w naukę i naukowców. Skupił się na supertechnologiach.

Ponieważ rynek ma mikroskopijny, a sąsiadom nie sprzeda niczego, od początku założył, że będzie tworzyć innowacje na skalę globalną. I to się znakomicie w Tel Awiwie udaje. Izraelczycy zarabiają na pomysłach, a nie na montażu pralek wymyślonych przez innych. Dochód z tego pierwszego jest nawet kilka tysięcy razy większy niż z tego drugiego. Oto źródła bogactwa - i biedy.

Kraków, który jest w znacznie lepszej sytuacji (duży rynek krajowy i europejski), powinien podążyć drogą Tel Awiwu. Ma wszystko: świetną kadrę, wysyp pomysłów, zapał, dobre zaplecze techniczne, unijne środki na innowacje i środowisko start-upów żyjące w atmosferze permanentnej burzy mózgów. Brakuje tylko jednego: powszechnej świadomości przedsiębiorców, że Anka za progiem. Że trzeba inwestować w przełomowe rozwiązania, a nie kupować cudze.

Bez prywatnych inwestycji w innowacje zmarnujemy swój wielki potencjał i zamiast się bogacić, pozostaniemy biedni.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Kraków może być centrum nowoczesnych technologii