Apetyt na oklaski

Podobnie groźne są pomysły ochładzania stosunków ze Stanami Zjednoczonymi i próba wmawiania opinii publicznej, że Polsce może nie zależeć na budowie tzw. tarczy antyrakietowej. Błędy, które obecnie popełnimy z winy ministrów pozujących na medialne gwiazdy, za kilka lat mogą okazać się niemożliwe do naprawienia. Tak było, gdy postkomuniści zaraz po objęciu władzy zerwali rozmowy z Norwegią na temat rurociągu, prowadzącego do Polski po dnie Bałtyku. Gdyby wówczas umowa została zrealizowana, dziś nie musielibyśmy martwić się o energetyczne bezpieczeństwo.
Niestety, również niepoważnie wyglądają zapowiedzi szybkiego wycofania polskich jednostek z Iraku oraz przekształcenia polskiej armii w wojsko zawodowe. Biorąc pod uwagę fakt, że w policji jest obecnie parę tysięcy wolnych etatów i nie ma chętnych do służby za skromne wynagrodzenie, to trudno nie zadać pytania, gdzie rząd znajdzie znacznie większą liczbę kandydatów do zawodowej służby wojskowej.
Wszystko wskazuje na to, że Platformie uda się doprowadzić do poważnego konfliktu z prezydentem, co przy jaskrawej stronniczości części mediów, Tusk ma nadzieję wykorzystać w przyszłej kampanii prezydenckiej. Niestety, może się tak stać z wielką szkodą dla polskiej racji stanu.
Jest też jeszcze jeden powód do niepokoju. Były minister Kaczmarek wystąpił z oskarżeniem wobec oskarżających go prokuratorów. Była posłanka PO uniknęła aresztu, ponieważ wysoką kaucję zapłacił za nią jej adwokat. Równocześnie sąd chce 13 grudnia zatrzymać dwoje dziennikarzy antykomunistycznego tygodnika. Takich sygnałów jest, niestety, więcej. Gdy usłyszymy, że węglowi mafiosi wychodzą z aresztów i żądają odszkodowania za interesy, które ich w tym czasie ominęły, a przyłapani na łapówkach lekarze i prawnicy domagają się rekompensaty za utracone zyski, to będzie już za późno, aby protestować. Ponieważ zapewne protestujący - tak jak w Moskwie - trafią za kratki.