Bardzo sympatyczny kaprys natury

An Saxmet Charlotte Alexa, po domowemu Zjawa, zwana też Łysą Fot. Archiwum domowe Joanny Słupskiej-Siatka

Rasy kotów

Po raz pierwszy niemal bezwłose kocięta urodziły się w Kanadzie, w latach 60. Ich osobliwość wzbudziła zainteresowanie hodowców. Wkrótce powstały pierwsze programy hodowli nowej rasy.

Charakterystyczne cechy tej rasy - poza oczywiście brakiem futra - to średnich rozmiarów, dość wydłużone ciało z szeroką, klatką piersiową i silnie uwydatnionym brzuchem. Silne umięśnienie i mocna budowa kości sprawiają, że koty te wyglądają krzepko. Kończyny również są dobrze umięśnione, a zakończenie łap jest owalne z długimi i wysmukłymi palcami. Głowa jest średniej wielkości o kształcie spłaszczonego klina z harmonijnymi zaokrągleniami, mocno wystającymi kości policzkowymi. Oczy sfinksów są duże i ustawione lekko skośnie, w dużej odległości od siebie, barwy zielonej lub brązowej. Ich skóra jest w dotyku ciepła, w niektórych miejscach, takich jak okolice barków, stawów tylnych kończyn oraz szyi i głowy, wyraźnie pofałdowana. Szczątki futra na końcu ogona lub na brzuchu są dopuszczalne. Większość sfinksów wcale nie ma wąsów, u niektórych są ich resztki.

Joanna Słupska-Siatka, szczęśliwa posiadaczka kotki o oficjalnym imieniu An Saxmet Charlotte Alexa, w domu nazywanej Zjawą określa charakter sfinksa jako "skrzyżowanie kota, dziecka i małpki". Zjawa, jak wszystkie sfinksy, jest niezmiernie towarzyska i najchętniej spędzałaby cały czas w pobliżu swojego człowieka. - Oczywiście śpi w łóżku - kiedy jest gorąco, na kołdrze, kiedy temperatura spada poniżej 25 stopniu, zajmuje miejsce pod kołdrą - mówi pani Joanna. Towarzyski charakter sfinksa sprawia, że bardzo źle znosi samotność. Jeśli więc jego opiekunowie spędzają dużo czasu poza domem, powinni zapewnić mu towarzystwo innego zwierzaka. Może to być kot, ale także pies może stać się najlepszym przyjacielem sfinksa. Grunt, żeby ktoś - człowiek lub zwierzak - zapewnił mu możliwość zabawy i zaspokojenia ogromnej ciekawości świata. A podczas zabawy z tym kotem można czuć się bezpiecznym. Sfinksy są bardzo łagodne i nawet podczas bójki z innym kotem nie używają zębów i pazurów. Świetnie też dogadują się z dziećmi.

Pielęgnacja sfinksa nie jest zbyt kłopotliwa, choćby dlatego, że nie trzeba zajmować się jego futerkiem. Uwagi potrzebują natomiast jego oczy, które trzeba dość często przemywać oraz uszy, wymagające oczyszczania z woskowiny. Warto też przecierać skórę tego kota wilgotną gąbką z bardzo delikatnym płynem do kąpieli. A przede wszystkim należy zapewnić mu odpowiednią temperaturę otoczenia, bo pozbawione futra sfinksy łatwo mogą zmarznąć. Jeżeli w mieszkaniu jest chłodno, kota można ubrać. - Świetnie pasują na niego gotowe ubranka przeznaczone dla yorków - mówi pani Joanna.

Kociak tej niezwykłej rasy kosztuje sporo, bo od 2 do 3 tysięcy złotych.

BARBARA MATOGA