Błogosławiony Obywatel Dukli

Fot. archiwum Sanktuarium św. Jana z Dukli

Wizyta papieża, który trzy dni wcześniej został honorowym obywatelem tego miasta, była wydarzeniem bez precedensu w jego dotychczasowej historii. Tego dnia cała Polska, ba, pół świata, dowiedziało się, skąd pochodzi i kim jest zakonnik, który w XV wieku głosił Ewangelię pojednania.

Papież, jeszcze jako Karol Wojtyła, w swoich wędrówkach po Beskidach odwiedzał Duklę. Modlił się przy relikwiach Jana z Dukli, który zmarł w 1484 r. Znajdują się one w srebrnej trumience w kościele Jego imienia. Po śmierci zakonnika w 1484 r. relikwie były przechowywane w lwowskim kościele oo. Bernardynów pw. św. Andrzeja Apostoła. W 1946 r. przewieziono je do Rzeszowa, skąd w 1974 r. trafiły do Dukli.

Drewniane budowle klasztoru i kościoła oo. Bernardynów w Dukli powstały już w 1740 r. Budowa murowanego kościoła pod wezwaniem wyniesionego w 1733 r. na ołtarze Jana rozpoczęła się w 1761 roku. 13 czerwca 1764 r. oficjał biecki ks. Jan Domański poświęcił nową, trójnawową świątynię.

W 1835 r. pożar strawił prawie całkowicie świątynię i klasztor. Obecny wystrój kościoła pochodzi z początków XX w. Zachował się jedynie zabytkowy, drewniany konfesjonał z godłem franciszkańskim, który stoi pod chórem.

W czasie VI pielgrzymki do Ojczyzny w 1997 r. Karol Wojtyła już jako Jan Paweł II, ponownie odwiedził Duklę. Przed wizytą papieża zarówno klasztor, jak i kościół gruntownie odnowiono. Jan Paweł II spędził tam noc z 9 na 10 czerwca. Pokój, w którym nocował, wygląda dzisiaj tak samo, jak w 1997 r. Przedmioty, których używał papież, są dziś relikwiami. M. in. z tego powodu gospodarze dukielskiego sanktuarium bardzo rzadko pokazują ten pokój obcym. Dla upamiętnienia wizyty papieża przed dukielskim klasztorem postawiono Krzyż Pojednania. Stoi tam też figura św. Jana z Dukli.

10 czerwca 1997 r. blisko 600 tys. wiernych, zgromadzonych na lotnisku w Krośnie, uczestniczyło we mszy świętej, podczas której Ojciec Święty dokonał kanonizacji Jana z Dukli.