Cocker spaniel angielski

Prawdziwy cocker jest bowiem nieustannie w znakomitym humorze, jego ogon jest zawsze w ruchu, zawsze też gotów jest do spaceru i szalonej zabawy. Śmieszne miny, które stroi, rozbawią i rozweselą każdego opiekuna zwierzaka i pozwolą zapomnieć o przytłaczających realiach codzienności. Cocker to wielki pieszczoch, uwielbia przytulanie i głaskanie. Obecnie jest najczęściej psem rodzinnym, chociaż został wyhodowany jako pies myśliwski do wypłaszania ptactwa łownego.

Rasa znana jest od XIX w., jednak jej początki (psy w typie spaniela) sięgają kilkuset lat wcześniej. Przyjmuje się, że nazwa „spaniel” pochodzi od starofrancuskiego słowa „espaigne-ul”, oznaczającego psa hiszpańskiego, co wskazuje na pochodzenie spanieli od psów hodowanych w Hiszpanii specjalnie do polowania i aportowania. Spaniele przybyły do Anglii wraz z hiszpańskimi właścicielami, a niektórzy angielscy arystokraci kupili lub otrzymali je w prezencie.

Kiedyś wszystkie spaniele bez względu na rozmiary zaliczane były do jednej grupy, gdyż rodziły się w tych samych miotach. W XVII w. większe psy (springer spaniele) służyć zaczęły do płoszenia zwierzyny, a mniejsze (cocker spaniele) znalazły zastosowanie w polowaniach na ptactwo wodne. Cocker spaniel do dziś wykazuje ogromną pasję do buszowania w gęstych krzewach, szuwarach i zaroślach, uwielbia pływać, nurkować, aportować z wody. To dobry towarzysz dla ludzi lubiących ruch, inteligentny, łatwy w ułożeniu, choć czasem potrafi być uparty.

Cocker spaniel angielski jest psem niewielkim (wysokość: pies 39-41 cm; suka 38-39 cm, waga 12,5-14,5 kg) o wyważonej i zwartej sylwetce. Maść powinna być jednokolorowa, m.in. czarna, złota, czekoladowa lub kolorowa, np. biało-czekoladowa, biało-czarna, biało-złota.

Szata ma być przylegająca, gładka, jedwabista, niezbyt długa na grzbiecie, obfita na łapach, krótka na głowie. Uwagę zwracają uszy – są zwisające i nisko osadzone, na poziomie oczu lub niżej, pokryte długim, jedwabistym włosem. Pielęgnacja szaty spaniela jest pracochłonna – konieczne jest codzienne szczotkowanie, dość częste kąpiele, strzyżenie i trymowanie. Z powodu ograniczonej wentylacji kanału słuchowego rasa posiada skłonność do stanów zapalnych uszu.