Czym żył Kraków

3 listopada 1906 r. wychodzący w Krakowie tygodnik „Nowości Ilustrowane” informował o biskupiej nominacji popularnego duchownego ks. prałata Władysława Bandurskiego. Oto powszechnie znany i cieszący się pod Wawelem niezwykłą sympatią prałat ks. dr Bandurski, długoletni kanclerz książęco-biskupiego konsystorza, mianowany został biskupem sufraganem lwowskim. Zaszczytne to stanowisko miał objąć 1 stycznia 1907 r. Nominacja - będąca wyrazem uznania dla pracy i zasług duchownego - wywołała w mieście z jednej strony radość, z drugiej zaś żal, bo oznaczała, że lubiany kapłan niebawem będzie musiał przenieść się do Lwowa. „Kim był dla Krakowian dr Badurski, o tem pisać nie potrzeba. Dość wspomnieć, że jako kapłan był luminarzem swego szczytnego powołania; jako człowiek i obywatel był jednym z tych, dla których praca dla dobra bliźnich i narodu jest nie tylko obowiązkiem, ale serdeczną potrzebą; jako patryota wiernym synem swej ojczyzny, którą kocha całą siłą swego szlachetnego serca” - pisała z emfazą gazeta.

Przez wiele lat ks. Bandurski był kanclerzem krakowskiej kurii biskupiej i jako taki faktycznie dzierżył w swoich rękach ster diecezji. Mimo wielu obowiązków zawsze znajdował czas na dzieła miłosierdzia. Uboga młodzież szkolna miała w nim opiekuna i ojca. Opiekował się też zakładami i instytucjami dobroczynnymi. Zakład p. Żurowskiej dla opuszczonych dziewcząt na Zwierzyńcu jemu głównie zawdzięczał swoje powstanie i działalność.

To wszystko nie wyczerpywało jednak wszechstronnej aktywności wyjątkowego kapłana. Ks. Bandurski zasłynął bowiem jako znakomity, natchniony kaznodzieja. „Jego kazania podczas uroczystości i obchodów narodowych, kazania nacechowane gorącem umiłowaniem ojczyzny i narodu, tchnące płomienną wiarą w lepszą przyszłość, wyciskały łzy z oczu każdemu, kto chociaż raz je słyszał. Biła z nich moc i wiara w posłannictwo Polski, wiara silna w jaśniejszą przyszłość narodu, którego błędy widzi i wytyka… Podniosłe jego nauki na patryotycznych nabożeństwach ściągały zawsze tysiące pobożnych, którzy słowami złotoustego kaznodziei duszę chcieli krzepić i otuchy nabrać do walki” - opisywały „Nowości”.

Gazeta wyrażała nadzieję, że Kraków w odpowiedniej formie da wyraz swej wdzięczności dla wybitnego duszpasterza. Póki co, ks. Bandurski wyjechał na kilkutygodniowy wypoczynek. Jego prekonizacja na biskupa miała nastąpić na najbliższym konsystorzu papieskim.