Dwa światy

O tym się mówi

Obrażony na środowiska naukowe - o to tylko, że godność cenią wyżej niż ślepe posłuszeństwo - dostojnik zapowiedział stworzenie nowego uniwersytetu. Istniejące go nie zadowalają, ich kadra nie odpowiada jego kryteriom (które, jak wynika z najrozmaitszych sondaży, dość istotnie rozmijają się z oczekiwaniami większości Polaków...); no, to założy sobie swój. Czyli państwowy, finansowany ze wspólnego budżetu.
Ale może to nie aberracja, lecz wyjście? A może by tak rzeczywiście władza zbudowała sobie drugi świat - równoległy do naszego? Mamy dziwnie paskudne szczęście do ekip rządzących: wybieramy ludzi z pozoru rozsądnych, proponujących akceptowalny program - a gdy tylko dojdą do władzy, błyskawicznie zapominają o obietnicach, umiarze i roztropności, za to z dzikim zapałem zabierają się do urządzania nam życia, najczęściej wbrew naszej woli.
Gdyby więc miał powstać taki świat - ze szkołami i uczelniami, wychowującymi posłusznych hunwejbinów, ze szpitalami leczącymi wyłącznie zaufanych władzy, ze spółkami i radami nadzorczymi, w których tasowaliby się stanowiskami, z telewizją, radiem i prasą kadzącymi bez wytchnienia rządzącym, z listą lektur obowiązkowych i zakazanych - o ile nasze życie, życie sceptycznych klerków, stałoby się znośniejsze!
A ten świat byłby przechodni. Ustępujący układ wracałby do naszego. Bez szwanku dla nikogo: wiadomo przecież, że utrata władzy powoduje odzyskanie rozsądku i umiaru.
(DELL)