Dźwig pomagał przesadzać sagowce [ZDJĘCIA, WIDEO]

Szklarnia Jubileuszowa w krakowskim Ogrodzie Botanicznym była wczoraj zamknięta dla zwiedzających. Stanął przy niej imponujący dźwig, sprowadzony do pomocy przy wielkiej akcji przesadzania sagowców, nazywanych też „żyjącymi dinozaurami” w świecie roślin.

- To największa, najstarsza i najbogatsza w Polsce kolekcja sagowców - zaznaczyła Elżbieta Nowotarska z ogrodu. - Właśnie sześć okazów, tej grupy roślin, doczekało się nowych donic. Jeszcze kilkanaście lat temu przesadzaliśmy je siłą własnych ramion i kołowrotka. Teraz jednak rośliny tak się rozrosły, że do ich uniesienia potrzebny był ciężki sprzęt.

Ogród zamówił specjalne donice u Czesława Wróbla w Laskowej. Potężne kubły zostały wykonane z drzewa modrzewiowego, zdecydowanie najtrwalszego do takich celów. Powinny wystarczyć na kolejne 20 lat. Ogrodnicy dobrali też odpowiednią ziemię, którą przywozili taczkami do szklarni, i wiadrami wsypywali do donic.

Kilka miesięcy przygotowań

Zanim pod szklarnię przyjechał dźwig, pracownicy przez ostatnie miesiące przygotowywali całą operację. Ponieważ rośliny w szklarni bardzo się rozrosły, wiosną wydzielono część do wyprzedaży, aby zrobić więcej miejsca dla sagowców. W ostatnich dniach zaczęto się zajmować okazami do przesadzania.

- Zostały usunięte stare donice, deseczka po deseczce - opowiada Elżbieta Nowotarska.

- System korzeniowy ponad 150-letnich sagowców jest w bardzo dobrym stanie. Nie musieliśmy interweniować - dodał doglądający całej operacji Tomasz Głuszak, opiekujący się kolekcją roślin w szklarni. - Wystarczyło, że opakowaliśmy go w jutowe zabezpieczenie, które zostanie w nowej donicy. Juta się rozkłada, więc roślinie po przesadzeniu nic nie będzie.

Na wtorek przygotowano też podpory dla roślin, pasy do ich transportu, łopaty i grabie.

Akcja pod specjalnym nadzorem

Wczoraj z dachu szklarni usunięto część szyb. Przez tak zrobione otwory pracownicy wprowadzali liny z hakami. Odbierali je mężczyźni w kaskach pracujący wewnątrz szklarni. Sagowce stojące na wysokości lub na ziemi były unoszone na linach, a potem ogrodnicy przygotowywali dla nich donice, wsypując drenaż: rozbite cegły, żwir i ziemię. Potem dźwig opuszczał roślinę wprost do donicy. Trzeba było jeszcze je wyprostować i dosypać ziemię.

Pracownicy porozumiewali się z operatorem dźwigu przez krótkofalówki. Prace przebiegały sprawnie, ale na każdą z sędziwych roślin trzeba było bardzo uważać, aby jej nie połamać ani nie uszkodzić.

Wielkie sagowce jak dinozaury

Historia sagowców rozpoczęła się już 280 mln lat temu, w erze paleozoicznej. Rośliny te są podobne pokrojowo do palm, mają jednak pióropusz dużych, pierzastych, bardzo sztywnych liści, które czasem są zakończone kolcami.

W szklarni do najstarszych należą: cycas revoluta, cykas circinalis i ceratozamia mexicana oraz sędziwa dioon edule (tzw. palma żałobna) zakupiona w 1848 roku. Te właśnie najstarsze osobniki były przesadzane.

Krakowski Ogród Botaniczny UJ ma w swej bogatej kolekcji ponad 70 gatunków sagowców, z których kilka udaje się nawet rozmnażać (są dojrzałe osobniki męskie i żeńskie).

Rośliny te rosną wolno. Są wrażliwe na niskie temperatury i muszą znajdować się w miejscu, gdzie zawsze jest powyżej plus 5 stopni Celsjusza. Nie nadają się do uprawy w gruncie. Są jedną z najstarszych grup roślin nasiennych na globie.

- Teraz gdy dostały nową ziemię i więcej przestrzeni, powinny się rozwijać jeszcze bujniej - cieszą się pracownicy szklarni.

Akcja skończyła się po południu pełnym powodzeniem. Teraz szklarnia zostanie przygotowana do zwiedzania. Będzie otwarta dla gości w przyszłym tygodniu.