Euro Duo Merkozy

Jan Pietrzak: JAK W KABARECIE

Niejeden rząd na świecie ma kłopoty z respektowaniem konstytucji, ale procedura zmian jest na ogół tak skomplikowana, że czasem łatwiej zrobić rewolucję, niż zmienić konstytucję. To dotyczy państw tradycyjnych. Unia E. takim państwem nie jest, więc procedury są niejasne, a suweren w postaci 27 plemion tak skołowany, że w gruncie rzeczy, kto silniejszy w kasie i w gębie, ten może robić co chce. Dlatego Duo Merkozy wykonuje na naszych oczach akrobacje finansowe i taniec na kryzysowej linie, by oczarować widownię i zmusić ją do akceptacji i braw. Jeżeli jednak poślizgnie im się noga, możemy ujrzeć bolesne salto mortale. W sumie niezły cyrk nam robią władcy Europy…

Pamiętają Państwo, kiedy wprowadzano traktat lizboński, jakie to padały gromy na wszystkich, którzy mieli wątpliwości!? Jak się znęcano nad Irlandią? Nad prezydentem czeskim Klausem i naszym Kaczyńskim? Że odwlekają i szkodzą, nie podpisując tego papieru natychmiast… Niewiele lat minęło i ta sama sfora naganiaczy domaga się natychmiastowych zmian tego samego traktatu, by ratować strefę euro. O dziwo, do najbardziej gorliwych naprawiaczy euro należą Donek i Radek spoza tej strefy. Czyżby nagle zauważyli luki w unijnym prawie? No, nie żartujmy. Raczej dostali nowe instrukcje. Co jest o tyle dziwne, że Polska długo jeszcze nie dojrzeje do kryteriów z Maastricht, a jeśli to nastąpi, nie wiadomo, czy będą tu jeszcze rządzić Donek z Radkiem i Vickiem, tercet cyrkowych prestidigitatorów z nadwiślańskiego rezerwatu.

Zagadką pozostaje pytanie, dlaczego wprowadzając wspólną walutę, nie pomyślano, że może kiedyś nadejść kryzys? Dlaczego tak odważny projekt nie przewidywał procedur awaryjnych? Powszechnie wiadomo, że gospodarka wolnorynkowa to rodzaj huśtawki. Bessy i hossy są normą, a nie wybrykiem natury. Łącząc wspólnym pieniądzem cały kontynent można chyba było przewidzieć, że nie we wszystkich krajach system zadziała.