Gdzie ta lewica

Grzegorz Miecugow: SWOJE WIEM

Po pierwsze jak tak doświadczony polityk może dać się przyłapać na podpowiadaniu przemówienia, które, i to po drugie, wcale nie było specjalnie skomplikowane. Składało się bowiem z dosyć wyświechtanych lewicowych haseł, mówiących najogólniej rzecz biorąc, że ten nasz świat nie jest najlepiej urządzony, a już na pewno nie jest urządzony sprawiedliwie. Polityk z takim stażem, jaki ma Leszek Miller, powinien te hasła wykrzyczeć bez zająknienia obudzony o 4 nad ranem.

Nie ta wpadka jest jednak największym problemem Leszka Millera, jego problemem jest to, że tymi hasłami lider SLD nie przyciąga wyborców. Świat bowiem rzeczywiście jest źle urządzony, i widzą to jasno ludzie protestujący na ulicach Grecji, Portugalii czy Hiszpanii, i tam lewicowe ugrupowania mają się coraz lepiej, a w Polsce SLD w notowaniach waha się ciągle wokół 10 procent, i są to raczej wyborcy w starszym wieku, a nie młodzież szukająca pracy i rozwiązania problemu swojej przyszłości. Nie jest to problem tylko lewicy, bo jak słusznie 1 maja, z tej samej mównicy co Miller, zauważył Piotr Ikonowicz, większość Polaków ma inne przekonania i oczekiwania, niż ci, którzy zasiadają w Sejmie.

Dlaczego zatem ludzie, którzy nikogo prawie nie reprezentują, zasiadają w Sejmie? Najkrócej odpowiadając – tak źle jest skonstruowany nasz system wyborczy, który być może w miarę sprawdzał się 20 lat temu, ale dzisiaj jest anachroniczny.

Mam przeczucie, że ci zdezorientowani trochę wyborcy najchętniej zagłosowaliby na jakąś lewicę, ale nie na SLD, i chyba nie na Janusza Palikota. Na kogo zatem. Ba, sam bym chciał to wiedzieć.