Hajda na hejterów

Krzysztof Kawa: KAWA NA ŁAWĘ

Lepiej byłoby wybudować za te pieniądze obwodnicę; miasto nigdy tego długu nie spłaci; na pewno przy zawieraniu kontraktów ktoś się nieźle obłowił; pewnie zatrudnienie znajdą tam sami znajomi i rodzina miejskich urzędników itd., itp. Ani jednego wpisu wyrażającego radość, że Kraków wreszcie będzie miał halę, która – z uwagi na swoją uniwersalność – będzie służyć niemal wszystkim mieszkańcom miasta. Ani słowa o dumie, że wreszcie po latach niemocy finiszujemy z jednym z największych tego typu obiektów w Europie.

Hala zachowuje wyniosłe milczenie, bo wrażliwość ma z betonu. Ale przecież tak samo, z butą i bez pardonu, w sieci traktowani są żywi ludzie. Na przykład sportowcy, którzy do wszystkiego, co mają, doszli własną, ciężką pracą. Zazdrość i zawiść nie pozwalają nam obiektywnie ich oceniać.

Piłkarze są oczywiście najłatwiejszym celem, szczególnie wtedy, gdy przywdziewają biało-czerwone trykoty. Zamiast jednak zmieniać i poprawiać system szkolenia, wyżywamy się na tych, którym ten system wyrządza największą krzywdę. Jeszcze bardziej absurdalne są przytyki pod adresem tenisistów. Siostry Radwańskie i Jerzy Janowicz są fenomenami, bo jeśli przeanalizować okoliczności, w jakich u nas dojrzewali, to w starciu z rywalami, których wykształcenie na kortach kosztowało miliony euro, nie powinni mieć żadnych szans.

Jasne, nie każdy musi się zachwycać tym, czym się zajmują, nie każdy musi uważać za sprawiedliwe wypłacanie im ogromnych premii. Za to każdy może być w tym, w czym się doskonali, jednym z najlepszych fachowców na świecie. I zapewniam, że jeśli to osiągnie, także będzie zgarniał za swoją pracę ciężkie pieniądze. Stając się jednocześnie łatwym celem dla stada hejterów.