Inżynierowie przyszłości

– Wydział Inżynierii Lądowej (WIL) jest jednym z trzech, które przed 70 laty dały początek Politechnice Krakowskiej. Czy te 70 lat tradycji to bardziej zobowiązanie czy raczej kapitał dla wydziału?

– 70 lat tradycji Wydziału Inżynierii Lądowej to – z jednej strony – zobowiązanie, by nadal kształcić studentów i prowadzić badania naukowe na najwyższym poziomie, a z drugiej strony – ogromny kapitał doświadczeń przekazanych nam przez uznanych w środowisku naukowym poprzedników.

Cieszymy się z bogatego dorobku, jednak myślimy przede wszystkim o przyszłości. Mamy świadomość ogromnych wyzwań, wobec których stają absolwenci naszego Wydziału.

Kształcimy specjalistów, którzy w pracy zawodowej będą wykonywać bardzo odpowiedzialne zadania – budować nowoczesne obiekty, przyjazne środowisku, energooszczędne i wykorzystujące najnowsze zdobycze elektroniki, zajmować się transportem drogowym, kolejowym, lotniczym i miejskim, zarządzać infrastrukturą, systemami transportowymi i logistycznymi.

Dlatego dbamy, by przekazywana im wiedza była aktualna i wykorzystywała wyniki badań naukowych, które prowadzimy. Takie podejście pozwala kształcić inżynierów, którzy są po­szu­kiwani na rynku pracy.

– Jakie są najważniejsze tematy, które podejmują w działalności badawczej pracownicy WIL-u?

– Zainteresowania naukowe pracowników Wydziału zawsze odpowiadały na potrzeby gospodarki.

W ostatnich latach uczestniczymy w badaniach wpływu drgań wzbudzanych przejazdami metra warszawskiego na budynki i ludzi w nich przebywających, wykonujemy prace obliczeniowe dotyczące doboru wibroizolacji w budowanych bądź modernizowanych liniach tramwajowych (np. na ul. Mogilskiej w Krakowie), tunelach i dworcach kolejowych (choćby w Katowicach i Łodzi).

Znane są również nasze prace związane z projektowaniem bezpiecznych przekryć stadionów na podstawie badań w tunelu aerodynamicznym WIL–u. Wyniki naszych badań z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego służą zapobieganiu wypadkom na polskich drogach.

W ostatnim roku Wydział uczestniczył też w badaniach drgań wzbudzanych przejazdami pociągu Pendolino.

– Jaką infrastrukturą dysponuje Wydział?

– Mamy nowoczesną bazę laboratoryjną. Unikatowe w ska­li kraju są Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego czy Laboratorium Inżynierii Wiatrowej z tunelem aerodynamicznym.

Mamy też akredytowane la­­bo­ratoria: w Laboratorium Badania Od­k­ształceń i Drgań Budowli prowadzimy m.in. analizy wpływu wibracji na ludzi i budowle, w Laboratorium Materiałów i Konstrukcji Budowlanych testujemy cechy wytrzymałościowe materiałów i elementów konstrukcji inżynierskich.

Laboratorium Materiałów i Nawierzchni Drogowych jako jedno z nielicznych w kraju wykonuje badania cech zmęczeniowych konstrukcji nawierzchni.

Zajęcia w znakomicie wyposażonych laboratoriach to dla studentów okazja do poszerzenia wiedzy teoretycznej o praktyczne umiejętności rozwiązywania zadań inżynierskich. Naukowcom taka baza umożliwia prowadzenie badań na europejskim poziomie.

Dzięki temu jesteśmy wartościowym partnerem dla otoczenia przemysłowego. W latach 2009-2014 prowadziliśmy prace dla kilkudziesięciu podmiotów gospodarczych i jednostek samorządowych.

– WIL to jeden z największych wydziałów Politechniki Krakowskiej, cieszy się od lat wielką popularnością wśród kandydatów na studia. Co oferuje i dlaczego ta oferta jest tak atrakcyjna?

– Kształcimy na trzech kierunkach: budownictwie, także w języku angielskim, transporcie oraz gospodarce przestrzennej. Programy studiów na I i II stopniu zostały ocenione przez Małopolską Izbę Inżynierów Budownictwa jako wzorcowe.

Na studiach magisterskich z budownictwa i transportu oferujemy nowoczesne specjalności, w sumie aż 15. Studia na WIL są ciekawe i stanowią wyzwanie dla młodych, ambitnych ludzi.

Naszą wizytówką są absolwenci, bardzo dobrze oceniani przez pracodawców, którzy często oferują im miejsca pracy jeszcze przed ukończeniem nauki. Rozwijająca się gospodarka i dopływ środków unijnych na inwestycje powoduje, że absolwenci WIL bez problemu znajdują zatrudnienie.

Inżynierowie budownictwa, których kształcimy najwięcej, po uzyskaniu uprawnień zawodowych dobrze zarabiają, wielu pracuje na kierowniczych stanowiskach. Zapotrzebowanie na inżynierów budownictwa i transportu będzie się utrzymywać. To kierunki priorytetowe dla rozwoju naszego kraju, w którym rozwija się infrastruktura transportowa, bu­do­w­nictwo mieszkaniowe i przemysłowe, firmy logistyczne i transportowe.

– Pracodawcy oczekują dziś nie tylko wiedzy i kompetencji, ale też doświadczenia. Czy studenci WIL-u zdobywają je już w trakcie studiów?

– Wydział realizuje bogaty program praktyk zawodowych. W ostatnim roku wzięło w nich udział ponad 1000 studentów, przyjęło ich ponad 200 firm. Współpracujemy z pracodawcami m.in. w ramach Rady Pracodawców.

Ta współpraca przynosi wielkie korzyści studentom. Specjaliści-praktycy prowadzą u nas zajęcia z przedmiotów spec­jalnoś­ciowych, współtworzą nasze programy studiów, a także pomagają w realizacji prac dyplomowych studentów czy prac doktorskich pracowników. Te prace, realizowane często na potrzeby przedsiębiorców, mają wdrożeniowy, czyli praktyczny charakter.

Pracodawcy są również fundatorami nagród dla najlepszych studentów. Inżynierowie z dy­plomem Politechniki Krakowskiej już w trakcie studiów zdobywają więc praktyczne doświadczenia, tak pożądane przez pracodawców.

– Jakie najważniejsze wyzwania stoją przed Wydziałem w najbliższych latach?

– Podstawowe wyzwanie przed nami to wykreowanie WIL na regionalnego lidera badawczego i dydaktycznego w dziedzinie budownictwa, zwłaszcza energooszczędnego i „inteligentnego”, wpływów środowiskowych, nowoczesnych materiałów budowlanych, a także transportu miejskiego, lotniczego oraz systemów transportowych i logistycznych. Bardzo dużą rolę w realizacji tego celu odegra zapewne Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego.

Uzyskanie pozycji lidera wymaga działań promocyjnych, ale także zwiększenia wsparcia dla komercjalizacji badań naukowych pracowników. Chcemy rozwijać współpracę z zagranicznymi ośrodkami naukowymi oraz z przemysłem, bazując właśnie na transferze technologii.